|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19660174 Bezoekers
7 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Uit de tijd dat we in Indië in de Japanse kampen hebben gezeten, heb ik een kamp dagboek. Toen mijn moeder weduwe werd, zochten mijn twee zussen en ik haar elke Woensdagmiddag op. In die uurtjes las ik voor uit deze schriften, die bij ons alle vier veel herinneringen naar boven deden komen en onze band nog eens versterkte. Het had wel tot gevolg, dat de sfeer van uitzichtloosheid, angst en honger weer terugkwam, gelukkig niet in nachtmerries. Later gingen ze weer de kast in, weg in een hoekje van vergetelheid.
Langzamerhand raken de scherpe kantjes er vanaf en kan ik ook de positieve dingen zien. We ondervonden een goede saamhorigheid en waren blij met kleine dingen. Ik leerde er zelf-standigheid en het nivelleren van de angst voor “morgen”. Mijn geloof kreeg er een stimu-lans, omdat af en toe de vreugde van God door alles heen brak.
Door mijn kinderen en andere familieleden werd er nog wel eens naar gevraagd en dan zei ik: “Ik zal het nog wel eens uittikken.” Maar dan bleef de boel toch liggen. Langzamerhand kon het er qua tijd en stemming er toch van komen.
Mogen mijn ervaringen inzicht geven in die tijd, waardering van ons dagelijks brood en van kleine attenties voor elkaar en dankbaarheid voor een leven in vrede en vrijheid.
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 6652 keren
Reactie #1
Heb iet te vragen over de Jappenkamp periode in Bandung 1941-1944.
Heb een familie gekend waar mijn moeder en ik bij in hebben gewoond;
familie Varkevisser en heer Maarseveen.
Hopelijk reageert u per mail. Met vriendelijke groet !
Edward Ruitenbach
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
