|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
20037797 Bezoekers
50 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Hoe het begon - deel 5
Laatst kwam er hier een waarzegger aan de deur en vroeg of hij mocht waarzeggen. Van mam zei ik: ”Nee,” tegen hem. Voor hij wegging zei hij tegen mij: “You sweetheart denkt aan you en you zal later veel geluk hebben. Ik zal in jouw hand kijken, wanneer jij met hem verloof.” Ik zei toen maar:”O, dat duurt nog erg lang”, maar moest toch erg lachen. Pappie en mam later ook. Als die vent iemand bedoelt, wie zou hij dan bedoelen? Ik ben er wel erg nieuwsgierig naar.
Ik heb van Janneke, tante Hettie en Wieneke een brief gehad. Ze maakten het allemaal gelukkig goed. We zijn nog steeds niet in het ziekenhuis gaan wonen, want in Poerwakarta is het ziekenhuis Bajoe Asih1 door het regentschap ingepikt en alle Europeanen moesten weg. Als dat hier nu maar niet gebeurt!
In deze tijd volgen we nog wel wat lessen: één uur Latijn, één uur Grieks, één uur Frans, één Steno, twee Engels, één handwerken, één Geschiedenis en één Aardrijkskunde. Zaterdag en Zondag hebben we de hele dag vrij.
Het is nu half 9 en ik moet de poesen nog goedenacht zeggen en naar bed brengen.
11-7-1942.
Gisteren en vandaag heb ik het druk gehad, want Endjoem was ziek. Daarom moest ik de was doen. De volgende week hebben we vacantie, van huiswerk dan. Zodoende valt Heleen-tje’s verjaardag toch in de vacantie. Zij wordt een knap meisje, bijna mooi te noemen, vind ik. Ze lijkt veel op tante Alwy met dat donkere haar, die donkere ogen, rode lippen en een mooie bleke teint. Maar jaloers ben ik niet, ik gun het haar best. Jammer dat Roelie ook niet een beetje knapper is. Wat zit ik nu toch weer te zwammen! Ze is lief, vrolijk en maakt leuke grapjes.
Mevrouw Stevels is één keer met oom Ot meegeweest naar Tjimahi. Toen hebben ze meneer Stevels wel gezien, maar hij durfde haast niet te kijken. Hij gooide nog wel een sigaretten-doosje vol briefjes aan de kant. Op 8 Juli mochten er pakjes afgegeven worden aan het kamp, waar veel vrouwen gebruik van maakten.
Er gaan telkens weer geruchten, dat nu alle mannen opgepakt zullen worden, maar het is nog niet gebeurd. Soms worden er vrouwen, die naar de fourageurs gaan (soms om alleen maar te kijken), voor vier dagen opgesloten. Ook worden ze soms op straat geslagen. Oom Ot is ook al eens geslagen. Ook ds. Oberman een keer.
Ik hoorde van mevrouw Stevels een verhaal, dat zo luidde: In Batavia was er een soort waarzegster, die voorspeld had, dat Japan Indië zou aanvallen en dat Java op 8 Maart overgege-ven zou worden. Op een goede dag kwam er een vrouw huilend bij haar, want haar man zat ook achter het kawat2 en ze wist niet wat ze moest doen. Ze was redeloos, radeloos en redde-loos. Toen troostte de waarzegster haar en zei: “Nu, wees maar niet bang, die rotjaps zullen toch weer verdwijnen en tussen 29 Juli en 29 December zal alles weer goed komen”. De vrouw had een jas aan en toen de waarzegster dit gezegd had, liet ze de binnenkant ervan zien en daar was een hakenkruis!
Ze was van de Gestapo. Voor het huis van de z.g.waarzegster stond daarna elke dag een Jap. Ik heb nu al zoveel voorspellingen gehoord, ik geloof er niets meer van.
Nu gaat elke dag de sirene als tijdsein van 12 uur Nippontijd. Altijd weer een “opwekkend” geluid.
Laatst kwam ik bij Solveig Polner en toevallig was ze thuis. Ze moest natuurlijk aanmerken, dat ik mijn haar eens moest laten groeien, want ze vond het te kort. Daar heeft zij niets over
---------------------------------------------------------------------------
- Bron van Liefde.
- prikkeldraad
---------------------------------------------------------------------------
te zeggen. Ze vertelde, dat Henk Zwart in Amerika zit en dat ze hem ontrouw was geworden. Ook zei ze, dat Henk Scheffer waarschijnlijk in Tjimahi zat. Hoe weet ze dat toch allemaal? Janneke en de Maiers komen allemaal hier wonen. Voor ons is dat wel leuk, maar voor hun niet, want ze moeten alle meubels achterlaten. Meneer Maier is ook inge pikt. Wat zielig voor hun!
12-7-2602.
De datum is Japans, he t is nu voor hen het jaar 2602.
Vandaag is het Zondag. Vanochtend preekte ds. Keers. Hij laat de kerk altijd een paar keer lachen. Zijn preek ging over Paulus en Gallio, een Romeins gouverneur. Eén ding nam ik hem kwalijk, want hij zei:”In Rome werden de Joden altijd ontzien, ja, lastige mensen wor-den altijd ontzien.” Ik wist, dat er in de kerk een Joodse jongen en een Joods meisje zaten. Hij liet ons lachen, toen hij zei:”In deze dagen drijven er vele mensen op de golven van de zee (de geruchten namelijk), want is het een goed gerucht, dan zijn ze bovenop de golf en heel blij, maar is het slecht, dan zijn ze down”. Hij bad ook voor de mannen in het kamp. Ook voor hen, die wij altijd blijven gedenken en vereren. De Koningin natuurlijk! Vanavond gaan we weer bij Oom Ot zingen. Dan wordt er ook een verhaal voorgelezen uit het boek “Zondag”. Het zijn mooie verhalen. Ik ben van plan er een paar van over te schrij-ven.
Bij de Bonebakkers stond onder een plaat van Beatrix het lied:
“Moet dan het onweer ook opnieuw in onze streken den staatshulk zeil en treil en roer verbreken,
brengt d’onverbid’bre wil van Gods besluit dit mee? Hijzelf verzekert ons van een behouden ree!
Gij, dierb’re Vorstentelg, aan ons gebed geschonken, In’t midden van d’orkaan, dien we om ons horen ronken, Gij blijft ons het onderpand, dat God ons niet begeeft, want Nederland kent geen nood, zolang Oranje leeft.”
Geschreven door W. Bilderdijk in 1792.
Ik vind het zeer toepasselijk voor deze tijd. Het leek wel of die man de tijd vooruitzag.
6-8-1942.
Gisteren was het 5 Augustus, de verjaardag van Prinses Irene. Ze vierde haar derde verjaar-dag. Wat weten we nu nog maar weinig van hen af. De hele koninklijke familie lijkt nu zo-veel verder van ons af, dan toen ze in Holland waren. Maar we hopen op: Nederland zal her-rijzen!
Roelie, Heleen en ik zijn pas ziek geweest. Heleen het langst en ik het kortst gelukkig. Mor-gen komen de Maiers hier wonen. Hun barang kwam vanmorgen al aan. De kamers zijn nu na veel passen en meten allemaal in orde. Lex, Robbie en Peter komen in mijn kamer en mevrouw, Janneke en Ruth in de garagekamer. Het wordt een huisje volgeladen, maar hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Ik vind het leuk, dat ze komen, maar Roelie en Heleen niet zo erg. Roelie en ik hebben vanmiddag nog even voor het donker werd de sla en de kool uitgeplant, want dat was hoog nodig. We hebben nu negen groentebedden in de achtertuin met: bajem1,
---------------------------------------------------------------------------
- Spinazie.
---------------------------------------------------------------------------
tomaat, djagoeng, sla, kool, katjang-pandjang1, selderie en peterselie en snijbieten. De laboe-ajer2 in de tuin van mevrouw Klencke doet het uitstekend.
Vandaag kwam pappie al om 11 uur thuis en heeft ons meegeholpen. Ik ben soms zo blij, dat we hem nog bij ons mogen hebben. Hij is nog erg mager, maar zijn tong is gelukkig niet zo rood meer.
7-8-1942.
De Maiers zijn gelukkig goed bij ons aangeland en ze zijn blij er te zijn. Janneke en me-vrouw zijn veel magerder geworden. Mam en ik hebben hen van het station afgehaald en ik vond al gauw een sado voor hen. De anderen waren allemaal op de fiets. De sado was prop-vol. Janneke en Ruth hebben al veel van hun wedervaren verteld. Ze zijn veel met Jappen omgegaan.Vanmorgen zaten de jongens allemaal voor in het huis, toen er een Japanse officier langskwam. Robbie stond op, salueerde en ging weer zitten. Maar die manieren hebben we hem gauw afgeleerd. Haast elke dag horen we zware knallen van de Andirkant. Dat zal wel geen oefenen zijn, maar opblazen. Mevrouw Maier heeft gelukkig veel etenswaren kunnen meebrengen, o.a. meel, dat daar f 3.30 per kg kostte, maar hier f 8.- .
Mijn bureau staat nu in het kantoor naast de boekenkast, verder ook dat van Janneke en van mevrouw Maier en nog is het ruim.
16-8-1942.
Vandaag is het weer Zondag. We zijn naar de kerk geweest. Ds. Tichelaar sprak over: “Tact”, maar geen “Tactiek” . Na de kerk hebben we een poosje achter V. en W. gezeten. Het was er heerlijk koel en daarna zijn we langs “Beatrix” naar huis gefietst, waar een heerlijk kopje chocola ons wachtte. Daarna las ik het boek “Roep deze Shoenamitische!” uit. Ik vind het een mooi en fijn boek. Mevrouw Maier vond het te somber voor mij. Ook het boek “Het stenen ventje” heb ik gelezen. Dat vond ik nog mooier. Ik heb pas leren breien en al een pannelap gemaakt met picotjes er omheen. Maar ik heb wel nog veel fouten gemaakt.
Nu komt het grote, blijde en leuke nieuws: Richt van der Brug verwacht een kindje! Ik vind het zo leuk voor haar, die zoveel van kindertjes houdt.
En weet je, wie nog meer? Tante Emy! Wat zullen Chris, Wieneke en Rob het leuk vinden, vooral Wieneke. We mochten het vooral niet aan oom Bou vertellen, die hier in Bandoeng gevangen zit en misschien weer vrij komt. Ze wilde het hem zo graag zelf vertellen. Dat kan ik me goed indenken. En dan nummer drie is mevrouw Klencke. Daar wist ik het al van en dat wordt nu ook al zichtbaar. Soms verlang ik er ook al erg naar om een kind te hebben. Daarom schaam ik me er soms voor, dat ik nog niet met menstruatie begonnen ben. Nu zie ik Richt ook met heel andere ogen. Vroeger was ze vriendin en nu al bijna moeder. Ik kan me indenken, hoe heerlijk ze dat vindt en hoe blij ze is. Ik weet niet of Henk het al in Tjimahi weet.
Mam heeft ons een poosje geleden ook voorgelicht over het ”cohabitare”. Wat is dat toch allemaal mooi gemaakt in de mens! Mam vertelde het Roelie en Heleen ook, maar dat kan ik eigenlijk niet goed vinden, hoewel zij er al wel iets van bleken te weten. Soms flappen ze er vragen over uit, die alleen uit nieuwsgierigheid voortkomen. Dat kan ik over dat mooie en heilige niet goed hebben.”Dat is niet tactvol” zoals ds. Tichelaar het laatst zei. Tact is voor mij hetzelfde als gevoel.
De Maiers bevalt het hier goed. Ze zien er ook al beter uit. Mevrouw Maier kan nu veel uit-rusten van haar ziekte.
---------------------------------------------------------------------------
- Lang soort boon.
- Peervormige vrucht, die veel water bevat
---------------------------------------------------------------------------
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 6085 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
