|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19593918 Bezoekers
27 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Hoe het begon - deel 11
7-6-1943.
Vandaag werd Roelie vijftien jaar!.
De feestelijkheden begonnen met de koffie, die ze in een nieuw kopje kreeg. We zongen voor haar:
|
Heden is 't een jaardag weder. Vader, help ons nu en immer: |
Daarna kreeg ze de cadeautjes en heel veel lekkers: citroensmeersel van mij, borstplaat, muisjes, chocola, 3 nougatblokken en stroopwafels. Een fijne dag!
Vanmorgen vroeg om 4 uur kwam mevrouw Frans opeens en beviel van een hele dikke dochter. Ik hoorde haar eerste huiltje ook. Een flink stemmetje!
Gistermiddag heeft Bimba (het hondje van de fam. Marzynski) onze kip “Grisetje” dood gebeten. Ze ging daarna in de pan, maar het smaakte toch niet zo lekker.
Tante Mies, die na Woutertjes komst mam heeft geholpen, is een paar dagen geleden weg gegaan om een andere vrouw te helpen. Nu logeert juffrouw Cohen Stuart hier, we mogen haar Jet noemen.
We hoorden weer goede geruchten: Er was bij een dominee op Midden-Java een pamflet in de tuin gevallen, waarop stond, dat de Amerikanen gauw zouden komen.
Dat de Inheemse militie moest oppassen, als ze naar de Japanse zijde overgingen. Dat de Aleoeten al in hun handen waren. Verder schijnt het, dat er hoog boven Poerwakarta ook Amerikaanse vliegtuigen hebben gevlogen. Nu, hoop doet leven. Zouden we nog in een kamp komen?
28-6-1943.
Het laatste nieuws: Makassar is gebombardeerd. In Italië guerrillatroepen. Rusland krijgt Amerikaanse versterkingen. We weten nog iemand, die luistert, maar dat vertel ik pas na de oorlog. Roelie’s juffrouw de Quaasteniet is opgepakt, omdat ze nog niet in het kamp zat en omdat ze een ongeregistreerde radio in huis had en nu zit ze gevangen op O.A.B. 1
Nu ons “faits divers”: Er zijn alweer twee babies geboren. Eén van mevrouw Frans met de prachtnaam: Victorine. Verder een Chinees jongetje, een hele dikzak. Vlak na de geboorte deed hij zijn ogen al open. Mam was de verpleegster. Dat arme vrouwtje heeft zo’n pijn geleden, maar ze heeft nu een prachtzoon.
Een poosje geleden moesten alle doktoren op het gemeentehuis komen, tegelijk met de Blanda Indo’s2. Ze kregen alleen maar een kort toespraakje. Ze mochten niet verhuizen zonder dit aan te geven. Dat was alles. Onder de vele Indo’s waren ook onze overburen, mevrouw van der Molen en Frits Kernkamp, maar hij zag me niet.
In de kerk vond ik nog een vriendinnetje uit de 7e klas terug: Els Ruitenbach. Zij had mij ook herkend. Het kerkkoor houden we aan. De Jeugdraad gaat ook een sportclub oprichten, waar ik niet aan mee zal doen. Ik vind het nu geen tijd voor zulke dingen.
Nora Anselmo is gelukkig weer beter en Lore Gast ook bijna. Vlak bij ons op de Lembang weg heeft laatst meneer Niekerk een benzineblik laten springen. Een reuze knal! Dicky Ense-ring is er nog voor opgepakt.
---------------------------------------------------------------------------
- Ons Aller Belang.
- (Later) Indische Nederlander
---------------------------------------------------------------------------
De kiekjes zijn heel goed geworden, zo leuk en scherp. Wouter op de weegschaal, op de babytafel, met Roelie, met Heleen, met mij, met de broertjes, met tante Mies, met pa en ma, pappie met zijn drie zoons, mam met haar zes kinderen en tot slot één van mevrouw Frans, mevrouw Klencke en mam met hun babies. Enig!
Wouter huilt gelukkig niet veel en groeit als kool. Vanmorgen heb ik hem per ongeluk geprikt. Hij gaf opeens een schreeuw, heel zielig, maar er was gelukkig niets van te zien. Hij kan zo leuk lachen met zijn mond wijd open. Tegen ons allemaal. Wat hij ook prachtig vindt, is om hoog in de luc ht met zijn buik in pappie’s hand te zweven.
Dan is hij altijd zoet. We verschonen hem om de beurt en ik heb hem al drie keer gebaad. Dat vindt hij toch wel zo lekker!
Vanmiddag kregen we net een briefje van tante Emy. Ze maakten het best. De gaarkeuken kwam al wat op gang. In het begin liep alles heel moeizaam. In Karèes is dat nog vreselijk. Die gaarkeuken kan voor 1600 mensen werken, maar er zijn 4600 mensen. Soms een flietertje vlees, een ei en 's morgens sagopap, net stijfsel. Een ge smokkeld ei kost 7 cent en een pond vlees 90 cent. Weet je, wie er ook meedoen met smokkelen? De “stokrozen”! Men gapt daar elkaar de babyvoeding af en vecht om een broodje. Maar toch kan men er nog veel la-chen.
Laatste nieuws: Bandoeng, Semarang en Soerabaja worden gewaarschuwd, dat er wat staat te komen. Makassar moet vreselijk gebombardeerd zijn. In de “Tjahaja” stond, dat Ceram en Timor overvallen zijn. De Amerikanen geven dus wel een beetje om Indië.
Op 20 Juni mochten er weer pakjes gebracht worden naar Soekamiskin. Toen hebben we oom Bou de kiekjes van tante Emy en een paar van Wouter gestuurd. Wat zal hij dat leuk gevonden hebben.
Meneer van Voren is net opgepakt en mevrouw Mostert moet ook het kamp in. Nu houden we voor de kerk maar twee sprekers over: Meneer Woortman en juffrouw Olieslager, maar het gaat nog. We eten nu allemaal rijst en pap, pap en rijst (met wat groente natuurlijk). Op Zaterdag en Zondag brood, dat grijs en klef is. Alleen op speciale feestdagen aardappelen.
Eén aardappel kost 1 cent. Onze Japanse kippetjes en de Australors maken het best.
4-7-1943.
Vandaag is het Zondag. Wouter is zonet in de dienst gedoopt door meneer Woortman. Wouter zag er schattig uit. Roelie mocht hem naar binnen dragen. Er waren nog meer dopelingen en stel je voor: Eén heette er Anton Adolf Benito! Vreselijk om zo genoemd te worden. Voor de dienst begon was het mijn beurt om te bidden. Ik was wel wat zenuwachtig, maar het ging goed.
12-7-1943.
Vandaag moest meneer Woortman naar de “Sterre der zee” komen en hij is er gebleven. Erg akelig voor de Woortmannetjes, maar ook vervelend voor onze kerkdiensten. Nu houden we haast niemand meer over. Dr. van Ouwerkerk is ook plotseling met vrouw en kinderen naar de Kempétai1 gebracht. Zijn vrouw en kinderen mochten daar al gauw weer uit, maar moes-ten zich binnen 24 uur in het kamp melden. Ik hoop, dat ons zoiets niet overkomt. Gelukkig zullen we niet lang meer op vrede hoeven te wachten. Er zijn Engelsen en Amerikanen op Sicilië geland en in Rusland trekken de Russen op. Hier krijgen we ook weer luchtbeschermingsoefeningen. Dat zal duren van 16 tot 25 Juli. Ook worden er bombardementen verwacht. Er stond in de Tjahaja:”Pas maar op. Er kan per ongeluk of bij toeval wel eens een
---------------------------------------------------------------------------
- Japanse militaire politie (iets als de Grüne Polizei in bezet Nederland).
---------------------------------------------------------------------------
orang1 moesoeh (vijand) bij zijn.” Nu, daar zouden we niets op tegen hebben. Een poos geleden hadden we hier een Australische legertent van de zoveelste bombardeergroep in huis. Van pappie moest hij zo gauw mogelijk weg.
Onze poes is mank. Pappie heeft hem geopereerd . Waarschijnlijk door een ander dier gebeten. Er is ook een Japans kippetje van ons ziek. Daarvoor krijgen we nu goede raad van me-vrouw van der Pitten, een vluchtelinge uit Lembang.
Wouter maakt het best. Vanmiddag mocht hij voor het eerst in zijn wagen rijden, wat hij prachtig vond.
---------------------------------------------------------------------------
- Vijand. Orang = mens, moesoeh = ?
---------------------------------------------------------------------------
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 6126 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
