INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19937918 Bezoekers
59 Bezoekers online
De verhuizing verliep prachtig. De ijskast is bij het ziekenhuisje af gezet. We zitten er best en zijn er helemaal tevreden mee. De w.c. en de badkamer stinken een beetje, maar daar kunnen we wel wat aan doen. Er zijn wel erg veel kakkerlakken. Achter ons huis is een riool, die Friso af en toe doorprikken moet.
Vlak bij de put staat een groepje pisangbomen1, maar nog zonder vruchten.
Van Heleen kregen we gelukkig steeds goede berichten. Ze was nu zo goed als beter en we konden haar elke dag verwachten. Opeens verscheen ze vanmiddag in een sado, samen met tante Emy. Ze was erg blij en vloog mam om de hals. Voor ons en voor anderen heeft ze nog allerlei lekkers meegebracht: kaas, boter, vruchten en chocola. En de groeten van vele be-kenden.
Later verscheen opeens juffrouw Wessels. Ze was stiekem met een zieke mevrouw mee gegaan en kwam nu ook gauw even naar ons toe. Ze kreeg veel boodschappen mee. De meeste heeft ze prachtig onthouden. Zaterdagmiddag spreken Hetty en ik haar aan het bilik. Ze moet dan kleren halen voor juffrouw de Quaasteniet, die nog steeds in het O.A.B.- gebouw vastzit. Heel zielig. Bij het bilik kunnen we haar even spreken en er langs meehollen, wat wel gevaarlijk is.
Ik heb de laatste tijd veel zitten lezen. Nu zit ik bij de put en het dagboek ligt voor me op een laag bankje. Het is Vrijdag vandaag. Straks ga ik pingpongen bij Dieneke Merkelbach. Ik doe nu ook al mee met de volksdansen. Op Dinsdagmiddag oefenen we in het Emmahofje en Woensdagmiddag dansen we op het pleintje voor ons huis.
Ik vind het fijn om daaraan mee te doen, maar Roelie en Heleen vinden het flauw. Twee weken geleden is de Oosterkerk verzegeld. Jammer, het liep juist zo fijn.
De vorige maand is het hele bloemenkamp bij ons gekomen, een hele proppartij! Ik heb me-vrouw Bonebakker nog wat kunnen helpen. Intussen is juffrouw de Quaasteniet weer vrij gekomen, waar ze heel blij om was. Ongeveer een week geleden zijn alle buitenlandse vrouwen in het kamp gekomen. Weet je, wie daarbij was? Solveig Polner, mijn vriendin van het Lyceum. Ik heb haar vanmiddag even gesproken. Ze maakt het goed en is dolblij, dat ze nu van haar kijvende oma af is, die nog buiten het kamp mocht blijven.
Laatste nieuws: Inval in Nieuw-Guinea, Holland, België, Frankrijk! Goed zo.
Lied over het Vrouwenkamp2.
Daar komt het Vrouwenkamp, zonder mannen, zonder centen, in wijken saamgepakt, bewaakt door Japagenten.
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
En toch zijn wij niet bang, want laat ook vrouwen maar lopen en al is de Jap ook kwaad, Daar komen de vrouwen, daar komen ze an, Toch hebben we branie en geen verdriet, dat smerige Jappie, dat blijft hier niet. Wij vrouwen van het kamp, wij laten ons niet kisten. In Europa gaat het goed, alsof we dat niet wisten. De Russen houden stand. De Mof, die kan het weten, en Hitler’s bruine broek Wij vrouwen van het kamp, wij weten van geen wijken, want éénmaal komt de dag, dat 't Jappie zal bezwijken. Ons Indië komt weer vrij! De tijd zal het bewijzen. Want 't is en blijft gezegd, dat Neerland zal herrijzen! |
Het is nu Zondagavond. Ik zit bij een kaarslichtje te schrijven, omdat we geen licht hebben. Tegenover ons en naast ons is het ook uitgeva llen. Het was vandaag prachtig weer. Jammer genoeg kunnen we niet meer naar de
kerk, omdat hij afgesloten is.
Maar ik heb fijn kunnen lezen in “Ho l-lands glorie”, geleend van mevrouw Stevels.
Vanmorgen heb ik heerlijk pannekoeken gebakken van toko meel1. Er zijn er maar twee mislukt. We gaven er ook wat aan tante Emy en aan de dames in het voorkamertje (mevrouw Nel Schotte en mevrouw de Weeger). Ze genoten er allemaal van.
Eergisteren kwam opeens juffrouw Wessels het kamp in. Ze was op straat opgepikt en zo zonder iets in het kamp gezet. Haar vriendin zal nu voor haar boeltje zorgen. Net de dag tevoren had ze spullen van ons en van tante Nine
verhuisd naar de Kistlaan. In ons huis zitten nu Jappen. Meneer Klencke is opgepakt. De Marzynski’s zitten er nog. Tante Emy kreeg een poosje geleden een postwissel van f1.- van oom Bou, maar niet uit Soekamiskin, maar uit Ngawi. Verder had ze gehoord, dat de mannen uit Struiswijk (de gevangenis van Batavia) naar Bandoeng zijn overgebracht.
Nieuws: Het gerucht gaat, dat Italië heeft gecapituleerd.
“Twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen”, klinkt het vrolijke harmonicageluid van het pleintje voor ons huis. Hier en daar zingt er een kleintje mee, aangespoord door één van de ouderen, die ook meedoen om te helpen. Op Maandagmiddag is er het dans uurtje van de kleintjes. Nu zingen ze: ”Heb je wel gehoord van de zevensprong?” Dit vind ik zo’n leuke wijs, dat ik hem vaak onder het doen van de was aan het neuriën ben. Ik doe nog steeds de was. Vooral Maandags is er heel veel, want op Zondag was ik niet.
Het is nu heerlijk weer: blauwe lucht, witte wolken, een zacht windje, een langzaam onder-gaande zon en de bomen van de Bengawanlaan, die zulk fijn groen hebben. dat het net lente lijkt. Een hele troep prietjes2 zit in een grote struik naast ons te kwetteren van belang. Er zitten veel kleintjes bij, ik zie ze fladderen met hun vleugeltjes. Een paar tjangkoerilungs 3 zin-gen hun avondliedje boven op het dak. Als pappie nu nog bij ons was, zouden we bijna gelukkig kunnen zijn, omdat we het nog tamelijk goed hebben. Geen ziekte, geen honger, rust, geen ruzie en een lief babytje.
Woutertje, wat heb ik niets over je verteld. Hij heeft een heel lief humeur. Als hij gedronken heeft, kan hij zo leuk schaterlachen. Hij levert maar ééns in de twee dagen een vuile luier, erg fijn voor me. 's Morgen ligt hij zo lief en geduldig met zijn bruine ogen te kijken, al is hij kletsnat. Pappie, wat zult u hem gegroeid vinden, want hij is nu al twee keer zo oud, als toen u hem voor het laatst zag. Op de foto is hij nog echt een klein babytje, maar nu wordt het al een beetje een jongetje. Tomatensap en pisang vind je heerlijk, maar mam’s melk is toch al-tijd “the best of all”.
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
Vandaag is het Paultjes verjaardag en ik, domoor, ben ziek. Gisteren voelde ik me al niet lekker en 's avonds had ik koorts. Vandaag zakte de koorts gelukkig. Vanmorgen om half zeven mocht Paultje binnenkomen onder het: “Lang zal hij leven!” Wat een cadeautjes lagen er op tafel! Mevrouw Schotte en mevrouw de Weeger hebben er ook nog gauw een reep chocola bij gelegd. Woutertje gaf hem het eerst wat: een rolletje pepermunt, dat hij zelf vast-hield. Zo’n enig gezicht! Pappie’s cadeautje was een zelf opgeplakt Bruintje Beer verhaal. Wij kenden het al van vroeger, maar voor hem was het een verrassing. Van mam een cake met poedersuiker en “pareltjes”, van mij caramels, van Roelie een zakdoek met een rode P er op, van Heleen duikelaartjes van zilverpapier met een kogeltje er in en van Friso een heerlijk blikje sardines. Van de
verjaarsvisite kreeg hij een bende lekkers. Van oom Ies een enig leuk tolletje, gemaakt van een langwerpige moer met een spijker er door. Van juffrouw de Quaasteniet een peujeum-koek1. Met letters van stroop stond er op: “Paul”. Helaas houdt hij niet van peujeum. Tot slot mag hij vanmiddag twee keer met een velocar mee. Dat is een kar met fietswielen, een auto-stuur en trappers. Erg in de mode hier in het kamp.
Louk Woortman maakt er ook één. Vanmiddag aten we heerlijke pudding met vla toe. Gistermiddag was het onze tokomiddag. We kregen: melk, rookvlees,zeep, suiker, goela-djawa en vruchten (pisang, papaja2 en djeroek bali3). Wat zijn de “heren Nippon” toch goed voor ons. 's Woensdags krijgen we arang4. Dat haal ik altijd.
Mevrouw Vink is plotseling teruggekomen uit het ziekenhuis en woont nu naast ons.
Van mevrouw Tonsbeek kreeg ik een rijksdaalder, omdat ik een maand lang eten voor haar haalde. Die gaat samen met de gulden van mevrouw Vink in Wouter’s spaarpot. Ik stop, want ik ben moe van het zitten, zo slap ben ik nog.
Als wat meer vrouwen hier in 't kamp dit spreukje kenden, zou het er heel wat prettiger zijn. Ze kletsen en ze schelden, vreselijk gewoon. Kamphoofd Boenjamin is weg en voor hem in de plaats kwam: Sarta. Eén van zijn nieuwe maatregelen is, dat iedereen een pest injectie moet hebben. Vandaag was de Rijpwijk aan de beurt. Wij hebben die prik gelukkig al gehad, toen we nog buiten waren.
De kazerne aan het uiteinde van de Rijpwijk wordt nu tot ziekenhuis voor ons gemaakt. Alle doktoren moeten daar hun praktijk doen. Dr. van Ouwerkerk en Dr. Fast zijn een poosje ge-leden vrij gelaten en hier in het kamp gezet. Ze brachten goede berichten van pappie mee.
Hij had geen last meer van zijn spruw en was iedereen erg behulpzaam. Mevrouw Cob was er aangedaan van, toen ze hoorde dat pappie haar man zo fijn hielp.
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
Reactie #1
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage