|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19859363 Bezoekers
62 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Moederland Vaderland - 3
2-4-1946.
Nog steeds geen oproep. Het is nu heerlijk weer. Gisteren zijn er hier weer mensen uit Tji-mahi aangekomen. Er wordt nog vrij veel geschoten in de verte, maar gelukkig is het hier dichtbij alles rustig.
Roelie is nu beter, maar nu is Heleen een beetje ziek.
Op school gaat het goed, behalve met wiskunde. Ik doe nu ook weer wat aan Latijn en Grieks, want in Holland wil ik naar het gym.
13-4-1946.
De vorige week Donderdag werd de catechisatie afgerond door oom Ot. Als verte-genwoordiger van de kerkeraad kwam meneer van Ommen, de vader van Hans. Hans kent pappie nog uit Tjimahi en was vol lof over hem. (had een knobbel).
Morgen doen Roelie en ik belijdenis, samen met Tineke Kuylaars en Honny Krijgs man. Ik verheug me er al op!
Richt verwacht weer een kindje. Wat hoop ik, dat het nu goed gaat.
Op 16 April gaat er weer een transport, waar we nog niet bij zijn. Maar dan zijn wij aan de beurt! De fiets van oom Ies proberen we mee te smokkelen.
14-4-1946.
Vandaag de geloofsbelijdenis gedaan in een feestelijke dienst in de Oosterkerk!
Daarna nog een aannemingsdienst meegemaakt van ds. van der Linde. Het was alle maal heel byzonder en blij. Zoiets maakt je helemaal warm van binnen.
17-4-1946.
Vanochtend na het 4e uur een Paaswijding gehad in de aula. Mevrouw Homan droeg een paar gedichten voor, o.a. “O tijd, die komt....”. Een koor zong prachtige Paasliederen. Ds. Kuiper las voor uit de bijbel en we eindigden met: “Mijn schild ende betrouwen”. Heel mooi!
19-4-1946.
Deze morgen hebben we de viering van het Avondmaal in het Juliana-Ziekenhuis meege-maakt. Oom Ot leidde de dienst en Roelie en ik mochten er voor het eerst aan deelnemen.
21-4-1946.
Paasfeest! Ds. Oberman sprak voor het laatst in de Oosterkerk, want hij vertrekt Dinsdag.
22-4-1946.
Grote P.J.C.-reunie in de Pieterskerk onder leiding van ds. Keers. Vele bekenden terug ge-zien. Twee soldaten uit Holland vertelden over hun ervaringen. De één over zijn ontsnapping uit de gevangenis en de ander over het ondergrondse werk.
24-4-1946.
Door meneer Overweel ben ik in de 4e klas geplaatst, omdat ik anders mijn 3-jarig diploma niet krijg. Met Engels en Frans zal het wel lukken, maar voor de andere vakken moet ik nog wat inhalen. Ineke van Dijk (zaal 12A) zal me hierbij helpen.
Toen we thuiskwamen, riep Roelie: “We gaan Zondag om 2 uur!” Eindelijk! Eindelijk! Hoera! Inpakken geblazen.
Vanmiddag kwam Frank Pelling ons weer opzoeken. Hij kwam kort geleden uit Tjiandjoer, waar hevig gevochten was. Hij ontsnapte twee keer ternauwernood aan de dood en zag kna l-geel van de obat tegen de malaria.
Ds. van der Linde kwam al afscheid nemen.
28-4-1946.
Zondag. Voor het laatst naar de Oosterkerk. (Ds. Jens) Afscheid genomen van veel lieve en dierbare mensen. Frank Pelling bracht ons nog even naar Borromeüs om juffrouw Wessels op te zoeken en te groeten.
Iets over tweeën kwamen de vrachtauto’s en de bussen. Wouter kreeg, toen hij de Engelse zusters goedendag zei, nog twee chocoladerepen. Ook moest hij Ruth Wür big, Mieke Beuker en haar vader (meneer Portier) groeten. Ze vonden het jammer, dat hun “zoontje” nu weg-ging. Nog vele handen gedrukt en door velen nagewuifd.
Zr. van der Sluijs Veer vertrok tegelijk met ons.
Op naar Andir! Daar hoorden we, dat we pas morgenochtend vroeg naar het vliegveld zou-den gaan. In gerieflijke zalen werden we ondergebracht. (Zaal 21)
Pappie en Friso maakten nu samen met ons het “britsen- leven” mee. Een pessimistische man keek naar de matrassen en zei: “Zullen we er alleen op liggen?”
Gelukkig geen last van pietjes gehad.
Afgelopen Vrijdag kreeg ik van meneer Overweel twee verklaringen:
één voor Heleen, dat ze in de 1e klas zat en één voor mij, dat ik toehoordster was in de 4e klas. Mijn 3-jarig diploma zal naar Holland opgestuurd worden.
“Geroerd en met een traan ” heb ik hem bedankt en afscheid genomen, daarna nog van mej. Stempel en meneer Bos. Hanna Carmenjola en Hans van Ommen vertrekken ook naar Ho l-land. Inge Buyn en Pautje de Vries heb ik nog blij kunnen maken met wat schoolboeken.
29-4-1946.
Brr! Het was koud vanochtend. Ik werd al vroeg wakker, want sommigen kinderen waren zo rumoerig. Om 8 uur werd onze bagage opgehaald. Friso, Paul, Heleen en ik kregen onze laatste Bandoengse lift in een leuke geel- zwart geblokte jeep. Pappie, mam, Roelie en Wou-ter kwamen chique in de auto van dr. Lay. Daarna weer wachten en wachten. Onze bagage werd gewogen en het bleek veel te veel te zijn. De twee minst nodige hutkoffers en vier pak-ketten moesten we achterlaten. Na 1 Juli zal men die ons nazenden. Eindelijk kwam tegen twaalven ons vliegtuig, een grote Dakota. Toen was er nog teveel barang. Het restje zou va n-daag nog nagestuurd worden.
Het pakket met de fiets van oom Ies was daar ook bij.
De vliegtocht verliep heel vlot, wel met veel remous, wat soms mijn maag raar aan het draai-en maakte. Ik was blij, toen we op Kemajoran landden, al regende het daar flink. We schuil-den onder het vliegtuig tot een vrachtauto ons ophaalde. Thee ge dronken in het kantoor en toen naar..... kamp Adek! Dat hadden we nooit gedacht!.
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 5955 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
