|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19940890 Bezoekers
23 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
De Zeereis van Holland naar Ned. Indië in oorlogstijd.
5 Februari 1918
Aankomst in New York - 1.
Buiten het hek gekomen werden wij bestormd door chauffeurs welke de namen van verschillende hotels afschreeuwden. Wij meenden te hooren – Hotel Centraal - en wisten dat daar goed en billijk logies te verkrijgen was zoodat wij met die man meegingen. Wij moesten alle zeilen bijzetten om in die gehaaste drukte onze chauffeur bij te houden. In een oogwenk stonden wij buiten op de smerig be...de straat en zaten wij in onze auto. Wij vlogen links van de weg in razende vaart door drukke straten met heele hooge huizen en stonden na eenige minuten stil voor een heel groot huis met ontzettend groote draaideuren.
Toen wij goed en wel binnen waren bemerkten wij dat onze goede chauffeur ons naar het centraal station inplaats van naar het hotel centraal had gebracht. Wij aldus weer naar buiten en in een andere auto naar het hotel centraal alwaar wij spoedig voor slechts drie dollar een prachtige kamer verkregen met annex bad kamer en privaat, eigen telefoon schrijftafel enz. enz. Een gitzwarte bediende bracht ons in een oogwenk van beneden met de lift naar de 6e verdieping alwaar ons appartement was. Spoedig waren wij op ons gemak en enigzins opgefrischt gingen wij naar beneden om in het restaurant te eten. Daarna maakten wij getweeen een wandeling door de overdrukke straten en kwamen tegen 12 uur terug om na nog eens te gaan eten te gaan slapen. Zoo ging de eerste dag in New York ten einde en de volgende dag waren we weer vroeg uit de veeren. (8 Febr.) Alleen met eenige medereizigers gingen wij naar het consulaat alwaar mondeling inlichtingen werden verstrekt omtrent de verdere reis en voor eenige dagen declaratie geld werd gegeven. Wij kregen 83 dollar.
In het hotel hadden wij de noodige inlichtingen verkregen, zoodat wij met de ondergrondsche tram in een oogwenk op de plaats van bestemming waren.
Teruggaande verkozen wij te loopen om zoodoende meer te zien en aan de hand van de plattegrond (zie bldz.27) ging dat als vanzelf. De groote stad New York is door de rechte straten aanleg eenvoudig voor de vreemdeling. Met een honderd engelsche woorden vindt men daar overal den weg. Teruggekomen in het hotel waren onze dames gevlogen. Zij waren en club op stap gegaan naar het hoogste huis en mooie winkels. In de middag gingen wij weer uit met het doel onze bagage nader te doen regelen hetwelk goed verliep. s'Avonds gingen we met de dames de grootste avenues bezichtigen. De voornaamste indrukken welke wij opdeden waren de volgende: De hooge huizen doen onwillekeurig de vreemdeling steeds omhoog kijken, je krijgt er pijn in de hals van. De machtige lichtreclames maken een sprookjesachtige indruk. Het drukke verkeer op den weg van auto's en electrischje trams, daarboven dikwijls het spoor en daaronder soms tweehoog nog eens sporen en trammen is in de eerste dagen zoo vreemd doch na enkele dagen is alles reeds gewoon.
De uitstekende verkeersregeling en het feit dat de Amerikaan de bevelen der verkeerspolitie stipt opvolgt doet de algemeene drukte zoo weldadig aan. Men voelt zich in deze drukte vaak veiliger dan bij ons in Rotterdam of Amsterdam. Deze tweede dag ging dus met loopen en kijken heen. De volgende dag (9 Febr.) bleven wij s'morgens thuis om kaarten te schrijven. s'Middags maakten wij een autotocht met een groot gezelschap, (24 in een auto) gedurende vier uren reden we door de mooiste deelen van New York. Een gids stond met een spreekhoorn voorop en vertelde in eenvoudige taal hetgeen te zien was. Hij noemde van elk groot huis de eigenaar, vertelde hoe die man zoo rijk geworden was en hoeveel zo'n huis gekost had. Onderwijl vertelde hij dat er hotels waren met 3600 kamers en dat de totale lengte der straten van New York gelijk waren aan de lengte van New York naar Honolulu gemeten over San Fransisco.
s'Avonds zijn we naar de Hypodrome geweest alwaar een cabaret avond gegeven werd. Het was heel aardig vooral het nummer waarbij iemand aan handen en voeten gebonden in een zwembassin werd geworpen en hij na eenige seconden kalm boven kwam zwemmen. Ook het dames zwemnummer in het zwembad was zeer mooi vooral door hun aardige badpakjes. Het tooneel was draaibaar zoodat bij verwisseling geen tijd verloren ging. De volgende dag was het Zondag (10 Febr.) en zouden we eigenlijk reeds weg moeten. In de ochtend op de wandeling vernamen wij reeds dat de treinloop vertraagd was, alwaar in de middag op kamer 462 over werd vergaderd en besloten aldus nog niet weg te gaan (voor ik verder ga, volgt er eerst een aanvulling van de auteur red.) "Op Zondag den 10e Febr. ging inderdaad de dag kalm heen zoals in dit dagboek beschreven. Bij het overlezen in 1950 kwam mij in gedachten dat op de avond van die dag door ons nog iets heel bijzonders werd meegemaakt.
Aan boord waren wij door de z.g.n. bollenjagers (dat zijn jonge Hollandse handelsmensen die regelmatig naar Amerika gaan voor bloembollen verkoop) attent gemaakt op de zogenaamde besloten clubs. In onze vergadering hadden wij het daar over omdat wij van zooiets nog niets gemerkt hadden. Toen besloten wij daarnaar te informeren en vonden inderdaad een adres waar wij met een man of zes die avond heen zouden gaan en kregen daarvoor toegangskaarten.
Categorie: - Derks H.A.T.
Pagina gelezen 4965 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
