Zoek
 
Sluiten
INDISCHE ENCYCLOPEDIE
Indopedia
INDOPEDIA
De Indische Encyclopedie
 

Index encyclopedie

Tel. / adres boeken

Recepten, Gerechten

Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen

Indische Boekrecensies

Verhalen

Bladmuziek Krontjong

Bezoekers vanaf jun. '09

 19283585 Bezoekers

 42 Bezoekers online

rss Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. :
https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml


 

De Zeereis van Holland naar Ned. Indië in oorlogstijd.

5 - 6 Februari - 1918

Aankomst in New York - 2 


Een volgende tram neemt dan de rest wel op. Elke rit kost vijf cent (dollarcenten) en kan alleen met een nickel betaald worden in een bus die daarvoor automatisch een kaartje verstrekt. Heel eenvoudig en handig dus. Soms in andere trammen is de bediening iets anders. In een van de andere ondergrondsche stations is het bijvoorbeeld zoo dat je niet door de draaideuren kunt komen alvorens je een kaartje gekocht hebt aan de automaat die de deur gesloten houdt. Het leven in het hotel is zeer gezellig. Wij waren met velen van de boot en zaten geregeld met 10 of 12 man op een der kamers. Het eten beneden in het restaurant of buiten in een andere gelegenheid beviel ons zeer goed. 

 

zee-reis-indie-2.jpg
Mevr. en de Hr. Derks In New York



Wij aten meestal la carte en deden soms de Amerikanen na door bijvoorbeeld eerst met fruit te ginnen of brood met peper en zout te eten uit de hand met een glas ijswater. Ja ijswater werd er trots de ontzettende koude steeds op elk tafeltje voor je gserveerd. Had je het ongeluk er een slok van te drinken dan werd oogenblikkelijk weer een nieuw glas gereed gezet. Voor twee dollar per persoon kon men in die tijd heel fijn eten en vooral Jeane die in haar toestand nogal wat goeds noodig had na haar zeezieke dagen stopte zich vol met eieren en kip terwijl de portie's perzikken in cream eenvoudig niet telbaar waren. (extra aantekening later gevoegd red.) " Wij kregen 10 dollar per dag en ons hotel was erg voordeelig.

Sommige passagiers betaalden alleen voor het hotel al die 10 dollar voor twee personen en wij betaalden 4 dollar voor ons beide ".
Zoodoende waren wij dus flink opgesterkt en gingen we de volgende dag (13 Febr.) vroeg naar de consul om ons voor vertrek te melden.

Diezelfde morgen gingen we naar het plaatskaarten bureau om onze gratis plaatsbewijzen te halen. Een plaatsbewijs was een lange strook met allemaal kleine kaartjes welke op de tussenstations een voor een zouden worden afgescheurd. Met een betaling van 20 dollar = 10% v/d passage prijs Pullman classe konden wij een slaapcoup‚ voor ons beiden een apparte coup‚ krijgen welke eigenlijk voor vier personen dienst moest doen. Op het volgende blad zien we de inrichting van de wagens zooals aldaar op dat lange traject worden gebruikt. Aan de beide uiteinden bevinden zich de toiletinrichtingen. In de trein loopt verder meede een eetrijtuig en een uitkijk wagen. Bovendien was er een rooksalon en een damessalon en zorgen zwarte bedienden welke Tommy of Jimmy heeten voor alles wat je noodig hebt. Na het bekomen der kaartjes gingen we onze koffers halen en reden per auto tegen half zes naar den trein die om half zeven zou vertrekken. Aan het station ons verwonderlijk werd er eenvoudig op die menschen gewacht en vertrokken wij pas om half acht. 

Alles buiten was donker en dus gingen we naar de eetwagen en daarna naar bed. De verandering van onze zitplaatsen in slaapgelegenheid is op de afbeelding goed te zien.Het slapen ging uitstekend en de volgende morgen (14 Febr.) waren wij reeds om 7 uur op. Buiten zagen wij een vlakte gelijkend op onze Veluwe kaal en met slechts een enkel huisje hier en daar verder eenigszins heuvelachtig. Wij reden een flinke vaart 80 a 90 km per uur en passeerden gedurig grootere en kleinere stations.

Om 9 uur waren we bij de watervallen van de Niagara waarvan op de volgende bldz. eenige foto's zijn weergegeven. Even voor de watervallen stopte de trein en stapten we uit om in hotel Emperial te gaan ontbijten. Daarna gingen wij met de electrische tram naar de watervallen. Die trammen zijn speciaal om de watervallen te bezichtigen. De heele rit duurt drie uren waaronder het stilstaan op de mooiste punten om de gasten de gelegenheid te geven van het natuurwonderte genieten. Op een plaats hangt een lange kabel en kan men met een daaraan hangend schuitje over de val heen. Op een andere plaats gaat de tram weer vlak onder langs het neerplonsende water heen enfin in een woord zoo dat in korten tijd het geheel behoorlijk gezien kan worden. Het grootste gedeelte van de waterval was bevroren en gaf op die plaatsen een sprookjesachtig aanzicht.

Na de bezichtiging gingen we terug naar het hotel en gebruikten daar de lunch. Tegen twee uur waren we weer bij onze trein en vervolgden wij onze reis. Er zijn verschillende routes die gevolgd kunnen worden. Wij gingen als in nevenstaande tabellen met de treinen van twee maatschappijen aldus van New York Buffalo Chicago met de high Valley Railroad en van Ghicago over Omaha Ogden(Salt Lake) Sacramento SanFrancisco met de Union Pacific. De middag en avond van dien dag ging met een partijtje kaart en praten heen. Het landschap werd heuvelachtiger en zover te zien vruchtbaarder als in den morgen.


Creatie datum: 03/05/2017 11:31
Categorie: - Derks H.A.T.
Pagina gelezen 4884 keren


Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië