INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19593918 Bezoekers
27 Bezoekers online
Een verhaal van een jongeman in 1946 die op jeugdige leeftijd, bij het Korps Mariniers als beroepsmarinier in dienst kwam.
Welke na zijn opleiding vertrok in 1947 naar het voormalige Nederlands Indië waar hij deel ging uitmaken van de Mariniersbrigade.
Waar hij al op 20 jarige leeftijd tijdelijk sergeant der mariniers werd en als zodanig operationeel ingezet.
Nooit eerder werd op indringender wijs het verhaal verteld van een jonge man die als marinier die niet alleen kameraden, maar tevens zijn hart verloor aan Nederlands Indië.
Prachtig verwoord door de heer Cees Hartsuiker Senior.
Zijn autobiografie is een boekwerk die u niet mag missen.
De eerste 6 hoofdstukken zijn bewerkt door zijn inmiddels overleden zoon Cees Hartsuiker Junior, schrijver van o.a. "De glans van katjoak".
De resterende hoofdstukken zijn geheel authentiek.
Deze autobiografie is (nog) niet uitgebracht in boekvorm en alleen op deze website te lezen.
De illustraties (foto's) zijn door de webmaster bijgevoegd.
Zie hier alle foto's in een Slide Show.
Met dank aan Cees Hartsuiker Senior.
Maart 2007
Reactie #4
Ingezonden op 28/04/2009 @ 23:55
Beste heer Hartsuiker,
De oudste broer van mijn moeder is in 1949 in Nederlands Indie gesneuveld. Doordat mijn neef via ministerie van Defensie / Commando DienstenCentra informatie heeft opgvraagt omtrend de omstandigheden waarin mijn oom is omgekomen ben ik hiermee gaan zoeken op internet. Uiteindelijk ben ik op de site van Semerang.nl terecht gekomen en heeft met kloppend hart in hoofdstuk 39 gelezen hoe mijn oom is gesneuveld. Zijn naam is Dick van Delft, de chauffeur. Mijn moeder en haar andere 4 broers zijn helaas allen al overleden, zij konden er moeilijk over praten. Toch willen mijn neef en ik graag meer over onze oom Dick van Delft te weten komen. Hopelijk herinnert u zich hem nog en kunt u ons nog wat over hem vertellen. Of wellicht heeft u nog foto's waar hij op staat. Ik hoor het graag van u.
met vriendelijke groeten,
Wim Hogewoning
Reactie #3
Ingezonden op op 19/03/2009 @ 16:15
Hallo Cees Hartsuiker
Je verhalen over Oost Java heb ik met bewondering gelezen uiteraard nog niet allemaal. Ik kwam weer helemaal terug in die tijd,maar ik wil toch een ding rechtzetten enwel in het verhaal genummerd met 17. Hierin word gesproken over het sneuvelen van Hecker en de 2 gewonden t.w. Maas en van Brussel.
Maar de naam is niet van Brussel doch van Antwerpen,Puck van de mortiersectie.Deze misser is niet erg maar omdat ik het zelf ben geweest wilde ik het toch even recht zetten.
En dan nog het volgende, Die Ciecdt was de kapitein Mulder (indische jongen) en die werd niet weggeschopt door zijn fouten ,maar die heeft die mortierbeschieting , waar die mortieristen klootzakken werden genoemd zelf op zijn geweten en hij is later in Lawang overgelopen naar de ALRI, ik heb hem later nog ontmoet in Batavia als hoge officier van die ALRI, Maar wat ik ooit in de wandelgangen hoorde mocht daar niet over gesproken worden.
Hopenlijk is hiermee enigszins iets recht gezet,
groetjes van Puck van Antwerpen,mortiersectie Cie "L"3e Bat. Marbrig
Reactie #2
Ingezonden op op 19/11/2008 @ 11:36
Beste lezer(es),
Dit verhaal is per hoofdstuk rondom de 500 keer gelezen. Heel goed. Ik hoop dat er nog vele lezers zullen volgen. Het moet duidelijk zijn dat alle oorlogen waanzin is.
Wat ik jammer vind is dat er zo weinig commentaar wordt geleverd. Tot op heden zijn er drie lezers geweest die commentaar hebben geleverd. De lezer moet toch een mening hebben.
Schrijf het gerust als commentaar, negatief of positief.
Cees Hartsuiker
Reactie #1
Ingezonden op op 16/09/2008 @ 20:22
Tjonge jonge, wat een verhaal zeg. 39 delen. Geweldig. Een historisch hoogstandje voor het nageslacht....
Ik hoop dat mijn verhaal op deze site omtrent E.T. Schouten, zoon van architect Abraham Schouten in Semarang u ook bevalt. Het verhaal speelt zich iets eerder af, n.l. 1913 - 1931.
Eric Eijgelsheim
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage