Goena goena

Goena goena betekent iets verenigen of samenbrengen.
Het toepassen van het Goena goena moet op een Maandag of Donderdag plaats hebben.
Deze dagen worden ook gekozen, om andere geheime middelen aan iemand toe te dienen.

Een voorbeeld voor het toedienen van de middelen voor het Goena goena, zal een en ander duidelijk maken.

Een man is verliefd op een meisje, doch zij beantwoordt deze liefde niet.
De man wendt zich dan tot een doekoen Goena goena, gewoonlijk is het een vrouw, ook genaamd „oenga oengahi” dat is koppelaarster.
Deze tracht dan langs slinkse weg, gewoonlijk door de tussenkomst van bedienden of huisgenoten, het meisje een middel toe te dienen, genaamd „Djaka toewa”.
Dit bestaat uit een of meer kleine torren, die alvorens gedood, gedroogd en fijngestampt te worden met Ketjoeboeng-bladeren van de soort met blauwe bloemen, worden gevoed.

De Djaka toewa wordt gewoonlijk bewaard in een stopfles, gevuld met „Kapas”, de rijpe en droge vrucht van den katoen-boom tot katoenwol bewerkt.

Is het gelukt dit middel het meisje heimelijk toe te dienen, dan plaatst de doekoen de eerstvolgende Maandag of Donderdag een Goena goena vóór de woning van het meisje, bestaande uit twee van bladeren gemaakte poppen, voorstellende het meisjes en de verliefden man.
Deze poppen worden bij het uitspreken van het formulier „Goena goena” in de grond begraven. Inmiddels heeft de doekoen door de tussenkomst van een der huisgenoten of bedienden enige haren van het meisje weten te krijgen, die gezamenlijk met de hoofdharen van den verliefden man, bewierookt met „Stangi” — een bijzondere en daarvoor gemaakte soort wierook — en omwonden met de bloemen van den Kenanga-booin in het hoofdkussen van het meisje verborgen worden, onder het uitspreken van het formulier „Goena goena”.
Door de toediening van de „Djaka toewa” is het meisje in een toestand gekomen, welke de Javaan „broewet” of verward van gedachten noemt.
De doekoen tracht nu door de tussenkomst van huisgenoten of bedienden met het meisje in aanraking te komen, waarbij zij het meisje heimelijk aanraakt met „Minjak Doejoeng”, dat zijn de tranen van de zeemeermin, welke tranen de verliefde man al enige dagen in een flesje bij zich heeft gedragen in de onmiddellijke nabijheid van het blote lichaam.
Is dit gelukt, dan wordt het meisje zonder tegenstand in de armen van den verliefden man gevoerd of de doekoen gelast haar door een inmiddels uitgesproken kort formulier zonder haar geleide naar den verliefden man te gaan.

Indien de huisgenoten of bedienden voor de hulp van een en ander niet te vinden zijn, dan wordt de hulp van den was-man van het meisje ingeroepen en wordt dan door de doekoen een door het meisje gedragen kledingstuk bewerkt. Weigert de was-man of heeft het meisje geen was-man, dan neemt de doekoen haar toevlucht tot een Aardgeest genaamd „Tjoblong” met een formulier, waarin een en ander gewenst wordt.
De doekoen moet evenwel vóór drie dagen vasten en daarbij loopt zij de kans, dat indien een en ander mislukt, de werking van het formulier op haarzelf terugwerkt en zij dan op een zeer vreemde wijze door den verliefden man zal ontvangen worden.

Het gelukken of mislukken van het Goena goena hangt veel af van het meisje zelf.
Deugdzame meisjes zullen behalve de uitwerking van de ,,Djaka toewa”, die gewoonlijk drie weken duurt, geen ander last ondervinden.

Het bewerken van het achtergebleven fluïde in een gedragen kledingstuk, is evenwel geen toverij.
Er was in 1893 een mannelijke doekoen te Semarang, die door het bewerken van een gedragen kledingstuk van een zieke, niet alleen wist, aan welke ziekte deze leed, maar ook de plaats kon aanwijzen waar de ziekte zat en de medicijnen, die voor genezing nodig zijn.

De schrijver van dit boekje heeft door de tussenkomst van een zieke schoonzuster een geslaagde proef genomen.
Het bewerken van het fluïde in een gedragen kledingstuk voor een slecht doel is evenmin bijgeloof.

Ook het gebruik van de tranen van de zeemeermin is geen toverij.
Het is ook tin Europa bekend, dat indien de man enige druppels van deze tranen in dé palm van zijn rechterhand wrijft en zelfs enige uren daarna een vrouw' of meisje een hand geeft, liefde zal worden opgewekt tussen beide personen.
Deze tranen worden dikwijls gebruikt om verloren liefde tussen echtgenoten te herwinnen.

Zeer ernstig zijn de gebruikte formulieren en hun werking is werkelijk ten goede of ten kwade, indien de samenstelling van deze zoodanig is, dat indien zij worden opgezegd, de geuite klanken — want uit woorden van een geregelde taal bestaan deze formulieren niet — als een kleurentaal de hersens verlaten en door Aardgeesten worden aangetrokken, die aan deze kleurentaal moeten gehoorzamen en als dan letterlijk doen, wat in het formulier is uitgedrukt.

Deze formulieren uit den ouden tijd, die van vader op zoon overgingen, zijn echter, doordat zij niet worden opgeschreven in zangnoten voor de kleurentaal, zó verbasterd, dat nog slechts enkele gevonden zullen worden, waarvan de klanken bewaard zijn gebleven. De rondreizende Hindoeïstische fakirs maken van dergelijke zangnoten-formulieren gebruik voor hun soms wonderlijke vertoningen.

Bron: "Het Javaansch receptenboek" afkomstig van Soerakarta. 1930

Waarschuwing: gebruik dit middel niet voor uw zelf of voor anderen. Het gebruik van de informatie, middelen en of (be)handelingen is dan ook alleen bedoeld voor educatieve doeleinden. 'Stichting Indopedia' kan dan ook niet verantwoordelijk worden gehouden voor het gebruik van de informatie die verstrekt wordt via deze website of via links op deze website.

Creatie datum: 12/07/2017 13:01
Categorie: - Geheime Javaanse middelen
Pagina gelezen 1043 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage