Bedplassen - Djamu

Kinderen van 12 - 14 jaar, soms ouder, die s' nachts in bed plassen, moet men duwet pitten (jamblang) geven, vier of vijf pitten, soms meer, dat hangt af van de leeftijd,
worden fijn gemaakt en in een pisangblad (bananenblad), met een paar korrels anijszaadjes .
Wat zout en 2 theelepels water even opgestoomd en tegen 5 uur s' middags gegeven.

Bij sommige kinderen, als ze nog maar een jaar of vijf zijn, helpen deze pitten ook.
2 Kopjes water en een klein stukje gula jawa of javaanse suiker koken en dan tot de helft verkoken.
De pitten worden eerst in kleine stukjes gehakt.

Jamblang
Latijnse naam: Eugenia cumini Mer

Deze ooftboom werd op Java veel aangeplant en komt in Midden- en Oost-Java ook wildgroeiend voor. De bast en de zaden zijn een erkend middel tegen suikerziekte.
Veelvuldig gebruik van de vruchten is niet gezond, daar ze zeer samentrekkend zijn, het plassen bemoeilijken en koorts opwekken.
De wilde jamblang met kleine donkerpaarse vruchten en weinig vruchtvlees, dat erg wrang is, is voor de consumptie minder geschikt.
Men noemt deze ook wel de uwet krikil.

De veredelde soort is groter, heeft een kleinere pit, meer vruchtvlees en is zeer smakelijk.
De derde soort is de zogenaamde witte duwet of juwet bawang met witte vruchten, die erg wrang zijn, maar als geneesmiddel erg in trek is.

Te gebruiken bij:

Bij buikziekten
Bedplassen
Blaasverzwakking
Suikerziekte

duwet djamblang

Zie pisang

Anijs

Latijnse naam: Pimpinella anisum

De anijsplant is een bloemdragende plant die behoort tot de schermbloemenfamilie (Umbelliferae of Apiaceae). Anijs wordt gebruikt voor het aromatiseren van gerechten en kan daarnaast een medicinale werking hebben.
De anijsplant wordt ongeveer 50 cm hoog. De onderste bladeren zijn ongedeeld, maar naar boven toe worden de bladeren fijner gevind. Anijs heeft witte bloemschermen, en grauwgroene, peervormige, tweedelige splitvruchten.
Medicinale werking

Anijs heeft geen bewezen medicinale werking en valt onder de pseudo-geneeskruiden.
Vroeger dacht men (zoals bij veel kruiden) dat anijs een medicinale werking

    * buikkrampen en koliekachtige pijnen
    * winderigheid
    * bronchitis
    * kinkhoest
    * kriebelhoest
    * het op gang brengen van borstvoeding
    * bestrijden van schurft en luizen (uitwendige toepassing)
    * voor een goede nachtrust

Gula jawa of Javaanse suiker

Aren,arenpalm,suikerpalm

Latijnse naam: Arenga pinnata Mer.
Familie Palmae

Palmsuiker is een product wat veel in de Indische, Thaise en Vietnamese keuken wordt gebruikt.
Je vindt het in zowel zoete als hartige gerechten.
In Indonesië staat het bekend als “gula jawa” wat in het Nederlands javaanse suiker betekent.
Er zijn verschillende soorten, de palmsuiker uit het sap van de arenpalm (gula aren), het sap van suikerriet (gula tebu), het sap van de cocospalm (gula kalapa) en het sap van de lontarpalm (gula siwalan).
De bewoners stellen de gula kalapa het meest op prijs.

De gula aren ruikt het lekkerst.
Het palmsap wordt afgetapt; het rietsap door persing verkregen.
Het koken van de suiker uit dit sap gaat voor alle soorten vrijwel op dezelfde wijze.
De verkregen suiker is nimmer geheel zuiver.
Ze ziet donker geel tot bruin en heeft steeds een bijsmaak, die vaak zeer aangenaam en geurig is, dit is dan ook de reden dat de gula jawa vaak wordt geprefereerd boven de zuivere kristalsuiker, zoals de Europese fabrieken die maken.

Uit de bloeikolven wordt het palmsap getapt, waaruit door indampen de gula aren of arensuiker wordt bereid.
Van de zaden van de arenpalm worden de geliefde glibbertjes gemaakt, een confituur bekend onder de naam van kolang kaling.
Uit het merg van de arenpalm wordt meel bereid op dezelfde wijze als sago wordt gewonnen.
Op Java noemt men dit med pati, dat zoveel betekent als het Hollandse bloem.
Dit meel is zeer licht verteerbaar en bijzonder geschikt als voedsel voor buiklijders.
Als het goed gedroogd is, kan het jarenlang worden bewaard. De arenpalm levert bovendien nog het induk, ook wel ijuk of kortweg duk geheten.
Dat zijn de zwarte borstelige vezels, die tussen de bladstelen groeien en waarvan touw en borstelwerk wordt gemaakt.
Het rot zeer moeilijk en blijft ook in de grond zeer lang goed.
Het wordt gebruikt, om de ondereinden van palen te omwinden, die in de grond staan en daardoor een bescherming hebben tegen rajap (Indische mieren). In het binnenland wordt het veel gebruikt als dakbedekking.
Bij waterkeringen dient het tussen de stenen, om het zand vast te houden en uitspoelen tegen te gaan. Verder doet men een plukje indjuk onder in de bloempotten, waardoor het uitlozingsgat vrij blijft.

Chevelures, varens en begonia's groeien dan het best.

Te gebruiken bij:

    Blaassteen
   Slijm
   Suikerziekte
   Tanden krijgen
   Aambeien of Hemorroïden
   Abcessen
   Bedplassen
   Steenpuisten
   Buikziekte bij zuigelingen
   Dysenterie
   Eetlust opwekkend middel
   Fondament (uitschieten van het)
   Heesheid
   Kraamvrouwenkoorts
   Laxeermiddelen
   Maden
   Menstruatie (pijnlijke)
   Ontlasting
   Puisten
   Slijm
   Spruw in de mond
   Steenpuisten
   Transpireer middel
   Verkoudheid op de borst
   Wormen
   Zogen
   Eczeem
   Hoest
   Wonden (branderige en zwerende)

gula-djawa2 javaanse-suiker

Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze website.

Creatie datum: 07/12/2016 09:18
Categorie: Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen - B - Ziekten & Kwalen
Pagina gelezen 8060 keren