Zoek
 
Sluiten
INDISCHE ENCYCLOPEDIE
Indopedia
INDOPEDIA
De Indische Encyclopedie
 

Index encyclopedie

Tel. / adres boeken

Recepten, Gerechten

Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen

Indische Boekrecensies

Verhalen

Bladmuziek Krontjong

Bezoekers vanaf jun. '09

 19387333 Bezoekers

 6 Bezoekers online

rss Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. :
https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml

Banjuwangi, een legende

"Uit Indische verhalen door Inge Dümpel voor Indo Radio"



Ga je mee? Ik ga op reis naar het Terugland. Terug in de tijd. Terug in de tijd in een ver land waar het altijd warm is. Waar de klapperbomen aan de stranden naar je wuiven: Welkom, welkom, vreemdeling. Wees gast hier en geniet.

Ga je mee? Ik ga naar een eiland met hoge bergen. Op de hellingen zie je van boven kruinen van bomen die het zonlicht vangen. Loop maar een helling op. Voel je hoe je langzaam stijgt. Af en toe moet je stoppen.
Kijk om je heen.
Ja, het is hier mooi. Rustig. Koel. Stil.

Ik ga je een verhaal vertellen, een legende.
De legende van Banyuwangi. Dat betekent geurend water.

Lang geleden was er een prinses, Surati heette ze. Haar vader was vorst van het koninkrijk Klungkung, op het eiland Bali. Er was een oorlog aan de gang en haar vader en broer waren in die oorlog gedood. Surati was heel mooi en ze had een zacht karakter. Dat was de reden dat zij was gevlucht, weg van de strijd. Ze kon en wilde niet leven in een land waar oorlog was.

Surati kwam terecht in een ander vorstendom. De koning daar had één zoon, Raden Banterang, waar hij heel trots op was. De prins had alleen een slechte eigenschap: hij was heel snel boos. Ja, heel erg boos. Dan raasde en tierde hij. Jammer was dat.
Zijn vader wilde dat hij zou trouwen en had al rondgekeken, maar zijn zoon zei telkens:

Nee. Met haar trouw ik niet.

Op een dag reed de prins, Raden Banterang, op zijn paard in de omgeving van het paleis. Toen het te warm werd, stapte de prins van zijn paard en liet het drinken. Daarna wandelde hij het bos in.
In dat bos ontmoette hij Surati. Zij zat aan de oever van een riviertje stil voor zich uit te staren.
Sprakeloos bleef de prins staan. Zo’n mooi meisje had hij nog nooit gezien. Surati vertelde hem dat zij was gevlucht voor de oorlog in haar land. Raden Banterang luisterde aandachtig naar haar verhaal. En tot zijn grote schrik besefte hij dat zijn vader oorlog voerde tegen de vader van Surati.

Surati, (zei hij), het is mijn vader die oorlog voert. Ik heb daar niets mee te maken. Trouw met mij. Ik zal je gelukkig maken.

Surati keek hem aan. Ze zag de ernstige blik in zijn ogen en ze geloofde hem.
Daarom zei ze ja. Ik wil met je trouwen.
En zo werd zij Putri Surati, Prinses Surati.

Op een dag ontmoette Surati een bedelaar.

Ik ben je broer, Surati. Ik kon vluchten en ben nu hier om mij te wreken op de moordenaars van jouw en mijn vader. Help mij.

Maar Putri Surati weigerde dit en haar broer liep weg. Hij was heel erg teleurgesteld in zijn zuster. Hoe kwam het dat zij hem niet wou helpen?
Hij dacht lang na. Wat kon hij doen om…
En hij had geluk. Of… had hij écht geluk?

Toevallig kwam hij Raden Banterang tegen. Hij vertelde de prins dat zijn vrouw, Putri Surati, een broer had. Surati wilde hem, Raden Banterang, vermoorden en had daarbij haar broer om hulp gevraagd.

De prins kon dit niet geloven. Hij haastte zich naar het paleis en riep Putri Surati. Hij was heel erg boos!

Is het waar dat jij plannen beraamt om mij te vermoorden?

Surati keek hem verschrikt aan. Hoe kon hij dat denken van haar? Wat Surati ook zei om hem te overtuigen, het hielp niet.

Omdat jij mij niet gelooft, zal ik in dit meer springen. En het water zal voor altijd een heerlijke geur verspreiden. En dan zul jij mij geloven. Maar ik ben er dan niet meer.

Voor Raden Banterang iets kon zeggen, was Putri Surati in het water gesprongen.
En onmiddellijk rook de lucht naar bloemen en honing.

De prins, Raden Banterang, rook die heerlijke geuren en tranen rolden over zijn wangen. Zijn lieve Putri Surati had de waarheid gesproken! …Maar zij zou nooit meer terugkomen.

Banju wangi, geurig water!


Er bestaan meerdere versies van deze legende, maar deze versie is een bewerking van Inge Dümpel.


Creatie datum: 12/12/2016 08:04
Categorie: - Inge Dumpel
Pagina gelezen 2964 keren


Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië