INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19881228 Bezoekers
43 Bezoekers online
In de Gouvernementslanden van Java en Madoera alleen reeds, bestonden in 1927 ruim 18000 dorpsgemeenten met gemiddeld 800 zielen per gemeente (desa).
Krachtens de Indische Staatsregeling (art. 128-3) werd aan de inlandse gemeenten de regeling en het bestuur van de huishouding overgelaten, met inachtneming van verordeningen uitgaande van het centraal, het gewestelijk of het lokaal gezag.
Voor Java en Madoera en voor verschillende delen van de Buitengewesten zijn inlandse Gemeenteordonnanties vastgesteld, welke een nadere regeling geven van de autonomie van de desa.
Elke desa heeft een hoofd, dat als regel door de bevolking wordt verkozen en wiens verkiezing door het Bestuur moet worden goedgekeurd.
Het desahoofd (loerah, petinggi, běkěl) wordt bijgestaan door enige overeenkomstig de adat daartoe aangewezen dorpsgenoten, die met hem het desabestuur vormen.
Splitsing en samenvoeging van desa’s geschiedt van overheidswege.
Samenvoeging heeft veelal ten doel de inkomsten van het desahoofd en -bestuur op behoorlijker peil te brengen.
Door deze samenvoegingen is vooral op Java in de laatste kwarteeuw het aantal dorpsgemeenten sterk gedaald.
Zie ook Desa en Dorpswezen (in de Buitengewesten).
Bij Stb. 1931 no. 507 zijn nieuwe regels gesteld betreffend de bepaling van het gebied en de samenwerking van Inlandse gemeenten, zomede de vorming van nieuwe Inl. gemeenten in de buitengewesten (Hogere Inlandse verbanden-ordonnantie buitengewesten).
Het recht van belastingheffing en het strafvorderingsrecht, bedoeld bij art. 128 (5) I. S. is geregeld voor de gewesten Sum. westkust Palembang, Bangka en Billiton, en Lampongse districten, alsmede voor de afdelingen Sibolga en Ommelanden en Padang Sidempoean (uitgezonderd Padang Lawas) van de res. Tapanoeli.
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage