Zoek
 
Sluiten
INDISCHE ENCYCLOPEDIE
Indopedia
INDOPEDIA
De Indische Encyclopedie
 

Index encyclopedie

Tel. / adres boeken

Recepten, Gerechten

Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen

Indische Boekrecensies

Verhalen

Bladmuziek Krontjong

Bezoekers vanaf jun. '09

 19406731 Bezoekers

 6 Bezoekers online

rss Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. :
https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml

Grondpeilwezen, zie tevens onder Mijnwezen.

Onderdeel van het Mijnwezen, hoofddoel van deze Dienst is, het verrichten van boringen
naar drinkwater door zgn. artesische boringen.
In 1834 werden in Indië reeds boringen door de Genie uitgevoerd, voornamelijk voor drinkwatervoorziening van militaire kampementen o.a. te Weltevreden, te Ambarawa en te Semarang.
De Burgerlijke Openbare Werken verrichten in dien tijd eveneens boringen voor civiele doeleinden. Nadat echter enige boringen mislukten, doordat steeds zoutwater werd aangeboord, werden deze werkzaamheden in 1871 bij Besluit van de Gouverneur-Generaal van 30 Juli No. 19 Staatsblad 106 aan het Mijnwezen toevertrouwd.
Er werd daarbij voorgeschreven dat geen artesische boringen van 's Landswege mochten worden uitgevoerd pas na een onderzoek van de  geologische gesteldheid van de bodem.
In Stbl. 1873 No. 280 werden de werkzaamheden van deze dienst omschreven, n.l. het opsporen door middel van diepe peilingen van nuttige ertsen, gesteenten, kolenlagen, minerale wateren en oliën, het uitvoeren van het aan artesische boringen voorafgaande geologisch-hydrologisch onderzoek en het bestuderen van de watervoorziening van steden en volkrijke plaatsen en tot irrigatie van landbouwgronden.
Een enkele maal werd een boring voor irrigatiedoeleinden (in Bantam) verricht; de hoeveelheid
water voor dit doel is gewoonlijk te gering.
Voor particulieren werden in 1885 enige boringen naar olie in Langkat verricht met gunstig
gevolg, op 100 m. diepte werd in het concessieterrein olie aangeboord.
Voor de drinkwatervoorziening heeft de dienst veel gedaan, tot 1931 werden ruim 1000 boringen
verricht, waarvan een gering percentage geen resultaat leverde.
In jong vulkanische formaties is de kans op water groot, in miocene gering.
In Makassar werd tot 700 m. geboord en geen waterlaag aangetroffen.
Op Java neemt het zoutgehalte van de waterlaag dikwijls naar de kust toe.
In de regel spuit het water na aanboring uit de boorbuis, de stijgkracht neemt wegens verstopping langzamerhand af.
Het water wordt in een gemetseld reservoir opgevangen en door middel van hydranten gedistribueerd.
Alhoewel het iedereen vrij was naar water te boren, bleek spoedig dat deze vrijheid ingeperkt moest
worden, daar door ondoelmatige afwerking van de putten het waterbekken bedorven kan worden.
Deze overweging heeft er toe geleid, dat in Gouv. Besl. van 23 Maart 1884 No. 1 Stbl. No. 50 de voorschriften werden vastgesteld, waarbij onttrekken van water op grotere diepte dan 15 m. zonder voorafgaande goedkeuring van de Gouverneur-Generaal werd verboden.
(In 1912 is deze bevoegdheid overgedragen op de Directeur van Gouv. Bedrijven).
In 1916 werd aan particuliere firma’s toegestaan boringen naar water te doen, echter onder controle van de Dienst van het Grondpeilwezen.
In de laatste jaren is de hulp van deze Dienst herhaaldelijk ingeroepen voor het voorafgaande onderzoek van bronnen en brongebieden voor de aanleg van gemeente-waterleidingen o.m. voor Semarang, Batavia, Buitenzorg, Soerabaja, Bandoeng en Makassar.


Creatie datum: 13/02/2018 11:39
Categorie: - G
Pagina gelezen 703 keren


Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië