INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19594978 Bezoekers
16 Bezoekers online
Op wonden, waarbij voor bloedvergiftiging moet worden gevreesd, doet men bladmoes van daun Urat (weegbree).
Dit is de Hollandse weegbree, groeit in Indonesië in het hooggebergte, maar is met enige zorg ook wel aan de kust te kweken.
Dit eenvoudige plantje met vele goede eigenschappen heet in Midden-Java sangkubah.
Door de wortels te koken met kelapa (klapper) olie, krijgt men de minyak uratk die heilzaam is bij verzwikkingen.
Aambeien of hemorroïden
Bloedvergiftiging
Buikziekte bij kinderen - gevolg van spruw
Galsteen
Leverziekte
Longziekte
Niersteen.
Pijnstillend middel
Puisten
Reumatiek
Schurft
Spruw in de mond
Steenpuisten
Verzwikking
wonden
Kokosolie (synoniem kokosvet of klapperolie) is een tropische olie, die wordt verkregen door persen of extractie van het witte vruchtvlees van de vrucht van de kokospalm, de kokosnoot.
Kokosolie heeft een smeltpunt van rond de 24-26 °C en is daarom in ons klimaat meestal gestold, en dus een vet.
In tropische gebieden is heeft het meestal een vloeibare consistentie, een olie.
Zo'n twee derde van het droge gedeelte van het kokosvlees bestaat uit kokosolie/vet.
Kokosolie hoort wit te zijn.
Een bruinachtige kleur kan ontstaan als er iets van de bruine bast in de olie terecht is gekomen of door rook, als gevolg van het droogproces.
We onderscheiden verschillende soorten naar de kleur van de vruchten, naar de geaardheid van de bladnerven of naar nog andere eigenschappen.
Vaak heeft het te maken met de leeftijd van de klapper.
Kelapa muda (beluluk) is de jonge noot,
kelapa cengkir is iets ouder.
De kelapa degan is op de helft en de kelapa tua is een volwassen klapper.
De klapperboom of kokospalm, die de klappers of kokosnoten levert, groeit het best in de lage kuststreken.
Voor het meest geneeskrachtig houdt men de kelapa ijo, dat is een laat rijpe soort, die grote vruchten heeft, die, zolang ze jong zijn, een groene kleur hebben in tegenstelling met de meeste andere variëteiten, waarvan de onrijpe vruchten geel of lichtbruin zijn.
Zeer jonge klappers, niet groter dan een vuist bijvoorbeeld, noemt de Javaan beluluk en wanneer ze niet geplukt, maar toevallig afgevallen zijn, beluluk lupa.
Deze worden gebruikt om er een zalf van te maken tegen moeilijk te genezen wonden.
Binnen in de dop van elke klapper bevindt zich vocht, dat klapperwater genoemd wordt.
Klapperwater van de kelapa ijo is een beproefd geneesmiddel bij vergiftigingen.
Dikwijls wordt het nog gemengd met klapperolie, vooral bij de. behandeling van vergiftiging van het vee en van honden.
Het klapperwater uit oude klappers helpt tegen santoninevergiftiging, welke ontstaat door het gebruik van mungsi arab (wormkruid).
Het klapperwater, dat bij gebrek aan andere dranken een best middel is, om de dorst te lessen, is het smakelijkst uit de klappers, die wel hun volledige rijpheid bereikt hebben, maar waarvan de dop nog niet verhard is.
Naarmate de vrucht groeit, zet zich tegen de binnenwand van de dop het witte vruchtvlees (eigenlijk kiemwit) af.
Bij jonge klappers is dit zacht; bij oudere wordt het harder.
Het jonge vruchtvlees wordt vaak als versnapering gegeten.
De rijpe noten worden gebroken en het vruchtvlees gedroogd.
Deze stukken vormen onder de handelsnaam copra (wat gedroogd vruchtvlees van de klapper is) een zeer belangrijk uitvoerproduct.
Het bevat een groot percentage vet, dat in Europa fabriekmatig wordt gewonnen en een belangrijk bestanddeel is van de margarine en andere kunstmatig samengestelde spijsvetten.
Door het vruchtvlees van oude klappers te raspen en met water uit te persen, krijgt men de zogenaamde klappermelk of santen.
Santen is een onontbeerlijk ingrediënt bij de rijsttafelbereiding.
Het doet de rijst gemakkelijker verteren.
In de Oostmoesson is het echter beter, niet dagelijks sajoer te eten, die met santen is klaargemaakt.
Klapperolie wordt gekookt uit santen of wel uit het geraspte klappervlees.
Deze olie wordt op uitgebreide schaal in de keuken gebruikt.
Vers is ze lang niet onsmakelijk, maar ze wordt snel oud en ranzig en krijgt dan een voor de Europeaan weerzinwekkende lucht.
Men kan het ranzig worden tegengaan, door een stukje kunir in de olie te leggen.
Is ze eenmaal ranzig, dan helpt het opkoken met wat verse klappermelk, of door er een stukje oud brood in te bakken, tot dit goed zwart is geworden.
De harde vruchtschalen, welke ook olie bevatten, worden verwerkt tot allerlei huishoudelijke artikelen.
De olie, daaruit getrokken, is een middel tegen kiespijn.
De as van de bloem- en bladscheden wordt gebruikt als laxeermiddel, wanneer geen enkel ander middel meer helpt.
Jonge, nog niet geopende klapperbladeren werken stoppend.
Aambeien(droge)
Berg
Bloedingen (inwendige)
Brandwonden
Cholera
Darmbloeding
Diarree of buikloop
Dysenterie
Haaruitval
Haarverzorging
Haarwassing
Hoofdpijn door kouvatten
Hoofduitslag
Huiduitslag (jeukerige)
Jeuk
Kiespijn
Koorts
Laxeermiddelen
Lenden pijn
Maden
Malaria
Middelen ter bevordering van het urineren
Negenoog
Ontlasting bij kinderen
Ontlasting
Reumatiek
Schurft
Stijve nek
Stopmiddel
Vergiftiging
Verzwikking
Zwartwaterkoorts
Wonden (jeukerige)
Wonden (kap-)
Wonden (wassen, zuiveren en afsluiten van)
Wonden
Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze website.
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage