Inktvissen Of Koppotige Weekdieren

komen in soorten in de zeeën van den Indische archipel voor.
Bij gevaar stoten zij een zwarte stof in het zeewater uit.
De mond is omgeven door 8 of 10 grijparmen (vandaar de naam koppotigen). De meeste inktvissen hebben geen uitwendige schelp.
Het geslacht Nautilus heeft deze echter wel, wier schelpen veel in de Indische zeeën worden aangetroffen.
De soentoeng of sepia heeft een inwendige kalkachtige schelp, die als „zeeschuim” als voedsel van Kamervogels wordt gebruikt; uit haar inktzak wordt de kleurstof sepia bereid.
Een in de Indische zeeën veel voorkomende, zeer eetbare is de tjoemi-tjoemi, behorend tot de pijlinktvissen.
Zij zijn zeer geliefd bij de Inlanders en Chinezen en worden geregeld op de vismarkt verkocht.
Hieraan verwant zijn de reusachtige inktvissen, waaromtrent allerlei fantastische verhalen (Jules Verne) in omloop zijn.
Het schijnt evenwel waar te zijn dat deze ook in de Indische, maar vooral in de Japanse zeeën voorkomende dieren, wanneer zij zich met de zuignappen van enkele armen ergens (bv. een onderzeese rots) hebben vastgezogen, met de overige armen mensen en boten naar zich toehalen.
Men zegt dat de Japanse vissers altijd een bijl bij de hand hebben om de armen af te kappen, daar zij anders reddeloos zijn verloren.
De lichaamslengte van deze dieren kan 6m. bedragen, hun gewicht tot 1000kg.

Creatie datum: 17/12/2018 09:37
Categorie: - I
Pagina gelezen 784 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage