Zoek
 
Sluiten
INDISCHE ENCYCLOPEDIE
Indopedia
INDOPEDIA
De Indische Encyclopedie
 

Index encyclopedie

Tel. / adres boeken

Recepten, Gerechten

Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen

Indische Boekrecensies

Verhalen

Bladmuziek Krontjong

Bezoekers vanaf jun. '09

 19387208 Bezoekers

 46 Bezoekers online

rss Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. :
https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml

Leverziekte II – Djamu

Hieronder nog een aantal tips tegen leverziekte;

Gebruik met succes bidara laut thee of papaja thee van de bladeren.

Neem bladeren van de pare alas of wungu bladeren.

Eet veel papaja of vijgen waarvan de schilletjes en pitjes zijn verwijderd.

De bladeren van tempu wijang, als groente gegeten, zijn uitstekend tegen leverziekten. Ook de wortels van deze plant worden met succes gebruikt maar meestal in combinatie met andere medicijnen.


Bidara laut, bidara pait
Latijnse naam: Strychnos ligustrina Bl.
Familie: Loganiaceae


Dit kleine boompje levert het echte slangenhout.
Het is inheems op de kleine Sunda-eilanden Op Java is het zeldzamer vooral in het Westen.
Het hout is algemeen op de pasars op Java te verkrijgen.
Van het geraspte hout wordt thee getrokken, de zogenaamde bidara laut thee, die de eetlust opwekt.
De werking is zuiverend en verkoelend. Geregeld gebruik maakt, dat men een mooie frisse gelaatskleur krijgt.


Te gebruiken bij:

  • Buikziekte kinderen - Geringe ontlasting met persingen   
  • Buikziekten bij volwassenen - als gevolg van koorts in de buik   
  • Buikziekten bij volwassenen - door malaria  
  • Buikziekten bij volwassenen- door inwendige hitte   
  • Gelaatskleur (frisse)  
  • Huiduitslag
  • Leverziekte  
  • Maagkwalen
  • Puistjes in het gezicht  
  • Spruw (Indische)  
  • Uitslag in het gezicht   
  • Uitslag

bidara lautbidara laut


Kates of papaya
Latijnse naam: Carica papaya Linn.
Familie: Caricaceae


Een boomachtig kruid, dat de merkwaardige eigenschap heeft, bijzonder snel te groeien.
Uit zaad geplant, heeft men na zes maanden een houtachtige stam van circa twee meter hoog, die al vrucht begint te dragen.
Er zijn mannelijke en vrouwelijke bomen.
Aan de mannelijke bloeiwijzen komen nu en dan tweeslachtige bloemen voor, die zich na bevruchting tot een kates of papaya ontwikkelen.
Zulke vruchten hangen dan in tegenstelling met de gewone aan een lange steel en heten papaya gantung.
Voor medicinaal gebruik worden in het bijzonder de delen van deze mannelijke bomen genomen.
De vruchten, vooral de grote soorten, lijken veel op meloenen, maar zijn langwerpig van vorm.
Het vruchtvlees is zeer sappig en oranje van kleur.
De zaden zijn zwart.
De vrucht zelf is zeer verkoelend, en werkt zeer gunstig op de maagsappen en heeft menig maag- en buiklijder genezen.
Toch is kates niet voor iedereen goed. Vrouwen met een uitgezette baarmoeder mogen geen kates eten en evenmin zij, die in de urine eiwit verliezen.
Hysterische vrouwen en gallijders zullen op den duur van het gebruik van kates een gele gelaatskleur en gele handen krijgen.
Nierlijders krijgen na het eten van kates vreselijke jeuk.
Lijders aan eczeem en vrouwen, die last hebben van witte vloed, mogen geen kates eten.
Onrijpe papaja kan men als groente stoven.
Bij de rijsttafel worden er ook zeer smakelijke gerechten van bereid.
De schil van jonge papaya scheidt bij beschadiging een vocht af, dat als getah papaya bekend is en geneeskrachtige eigenschappen heeft.
Men moet er voor zorgen, dat dit vocht niet in de ogen komt.
Dat zou blindheid ten gevolge kunnen hebben.
Krijgt men door een ongeluk deze getah in het oog, wat bij kinderen nog wel eens kan voorkomen, dan is het best, het oog herhaaldelijk te wassen en te betten, met suikerwater.
De bladeren zijn koortswerend en oefenen bij mens en dier een zuiverende invloed uit.
Paarden bijvoorbeeld, die minstens eens per week papayabladeren te eten krijgen, zullen vrij blijven van kolieken, maden, slijmophopingen enz.
De bloemen zijn ook een gezond voedsel, dat het bloed zuivert en de eetlust opwekt.
Men kan ze met melk en boter stoven.
Ook wordt er wel tafelzuur van gemaakt.
De bloemen van de papaja gantung zijn wel eetbaar maar bitter.
Om de bittere smaak te verdrijven, worden ze gekookt met jonge blaadjes van kuda-kudaan.
Ook de wortels en de wortelbast zijn geneeskrachtig.
De gestampte zaden worden zowel in- als uitwendig gebruikt.
Ze zijn verhittend en kunnen zelfs abortus veroorzaken.


Te gebruiken bij:

  • aambeien
  • brandwonden
  • buikziekte bij volwassenen - Ontlasting van harde stof, omgeven door dof draderig slijm
  • buikziekte bij zuigelingen
  • buikziekte bij volwassenen - door ontstekingen van de ingewanden
  • diarree of buikloop in hevige mate
  • difteritis
  • dysenterie
  • eetlust opwekkend
  • endeldarm ontsteking
  • Engelse ziekte
  • Uitschieten van fondament
  • afdrijven van gal
  • gewrichtsaandoening
  • kindervoeding
  • koortswerend
  • kraamvrouwenkoorts
  • leverziekte
  • maagkramp
  • maagkwalen
  • opwekken van maagsappen
  • maden
  • malaria
  • ter bevordering van urineren
  • moeilijke ontlasting
  • podagra
  • slapte in de spieren
  • slijmkoliek
  • overvloedige speekselafscheiding
  • slechte spijsvertering
  • Indische spruw
  • steenpuisten
  • transpiratie middel
  • witte vloed
  • wratten

papayapapaya


Pare
Latijnse naam:  Momordica charantia Linn.
Familie    Cucurbitaceae

 
Deze klimplant behoort tot de komkommerachtigen.
De vruchten zijn fraai oranjekleurig en wrattig.
Van de gekweekte soorten komen verschillende vormen voor.
De beste is die met de grootste vruchten, die voor dat ze geheel rijp zijn, er witachtig uit zien en op Java pare gadjih heeten.
De middelsoort, waarvan de vruchten eerst groen zijn, heet pare idjo of pare belungan en die met de kleinste vruchten heet pare ajam.
Om beschadiging door insecten, vogels en loewaks tegen te gaan, worden de jonge vruchten, voor ze geheel rijp zijn, vaak in doeken gewikkeld, waardoor ze nimmer de fraaie oranje kleur krijgen.
Mogelijk betaalt men voor de rijpe bleke vruchten op de pasars ook hogere prijzen.
De wilde soort wordt pare alas genoemd.
Zoals vaak vookomt, neemt men voor medicijn bij voorkeur de bladeren en de vruchten van de wildgroeiende soort.
Beide zijn bitter van smaak.
De bladeren worden tundung genoemd.


Te gebruiken bij:             

  • Kalmeermiddelen

pare-alaspare-alaspare-alas


Wungu (Ungu)
Latijnse naam: Graptophyllum pictum Griff
Familie: Acanthaceae


Deze heester met donkere roodbruine bladeren heet ook wel demung of puding, komt op Java voor tot op 1250 m. zeehoogte en wordt vaak als sierplant of pagerplant gebruikt.
De bladeren heten daun  wungu af daun temen-temen. Ze bevatten olie, vooral die, welke in hoger gelegen streken groeien.
De bloemen zijn donkerpaars.
Deze heester laat zich gemakkelijk stekken.


Te gebruiken bij:

  • Aambeien
  • Galsteen
  • Gastrische koortsen
  • Laxeermiddelen
  • Leverziekten

wungu


Tempu Wijang
Latijnse naam: Emelia sonchifolia (L)
Naam in het boek: Senecio sonchifolia Moench
Familie: Asteraceae (compositae)

Een omhoog gericht kruid met massieve, geen melksap bevattende lange stengels, dat op Java als onkruid voorkomt op zonnig en droog terrein tot op 1750 m zeehoogte.
Op Bali noemt de bevolking deze plant tegil kijuh en in de Sunda landen spreekt men van jombang
De bloemhoofdjes lijken op paarse kwastjes.
De bladeren worden wel als groente gegeten. Op de pasars worden afgeplukte bladeren geregeld verkocht onder de naam umek. Zij worden gestoomd gegeten.


tempu wijang of jombang


Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze website


Creatie datum: 26/01/2020 12:45
Categorie: Djamu (Jamu) - medicinale kruiden , planten en vruchten. Ziekten & Kwalen - L
Pagina gelezen 1688 keren


Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië