INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19282869 Bezoekers
39 Bezoekers online
Hieronder nog een aantal tips tegen leverziekte;
Gebruik met succes bidara laut thee of papaja thee van de bladeren.
Neem bladeren van de pare alas of wungu bladeren.
Eet veel papaja of vijgen waarvan de schilletjes en pitjes zijn verwijderd.
De bladeren van tempu wijang, als groente gegeten, zijn uitstekend tegen leverziekten. Ook de wortels van deze plant worden met succes gebruikt maar meestal in combinatie met andere medicijnen.
Dit kleine boompje levert het echte slangenhout.
Het is inheems op de kleine Sunda-eilanden Op Java is het zeldzamer vooral in het Westen.
Het hout is algemeen op de pasars op Java te verkrijgen.
Van het geraspte hout wordt thee getrokken, de zogenaamde bidara laut thee, die de eetlust opwekt.
De werking is zuiverend en verkoelend. Geregeld gebruik maakt, dat men een mooie frisse gelaatskleur krijgt.
Te gebruiken bij:
Een boomachtig kruid, dat de merkwaardige eigenschap heeft, bijzonder snel te groeien.
Uit zaad geplant, heeft men na zes maanden een houtachtige stam van circa twee meter hoog, die al vrucht begint te dragen.
Er zijn mannelijke en vrouwelijke bomen.
Aan de mannelijke bloeiwijzen komen nu en dan tweeslachtige bloemen voor, die zich na bevruchting tot een kates of papaya ontwikkelen.
Zulke vruchten hangen dan in tegenstelling met de gewone aan een lange steel en heten papaya gantung.
Voor medicinaal gebruik worden in het bijzonder de delen van deze mannelijke bomen genomen.
De vruchten, vooral de grote soorten, lijken veel op meloenen, maar zijn langwerpig van vorm.
Het vruchtvlees is zeer sappig en oranje van kleur.
De zaden zijn zwart.
De vrucht zelf is zeer verkoelend, en werkt zeer gunstig op de maagsappen en heeft menig maag- en buiklijder genezen.
Toch is kates niet voor iedereen goed. Vrouwen met een uitgezette baarmoeder mogen geen kates eten en evenmin zij, die in de urine eiwit verliezen.
Hysterische vrouwen en gallijders zullen op den duur van het gebruik van kates een gele gelaatskleur en gele handen krijgen.
Nierlijders krijgen na het eten van kates vreselijke jeuk.
Lijders aan eczeem en vrouwen, die last hebben van witte vloed, mogen geen kates eten.
Onrijpe papaja kan men als groente stoven.
Bij de rijsttafel worden er ook zeer smakelijke gerechten van bereid.
De schil van jonge papaya scheidt bij beschadiging een vocht af, dat als getah papaya bekend is en geneeskrachtige eigenschappen heeft.
Men moet er voor zorgen, dat dit vocht niet in de ogen komt.
Dat zou blindheid ten gevolge kunnen hebben.
Krijgt men door een ongeluk deze getah in het oog, wat bij kinderen nog wel eens kan voorkomen, dan is het best, het oog herhaaldelijk te wassen en te betten, met suikerwater.
De bladeren zijn koortswerend en oefenen bij mens en dier een zuiverende invloed uit.
Paarden bijvoorbeeld, die minstens eens per week papayabladeren te eten krijgen, zullen vrij blijven van kolieken, maden, slijmophopingen enz.
De bloemen zijn ook een gezond voedsel, dat het bloed zuivert en de eetlust opwekt.
Men kan ze met melk en boter stoven.
Ook wordt er wel tafelzuur van gemaakt.
De bloemen van de papaja gantung zijn wel eetbaar maar bitter.
Om de bittere smaak te verdrijven, worden ze gekookt met jonge blaadjes van kuda-kudaan.
Ook de wortels en de wortelbast zijn geneeskrachtig.
De gestampte zaden worden zowel in- als uitwendig gebruikt.
Ze zijn verhittend en kunnen zelfs abortus veroorzaken.
Te gebruiken bij:
Deze klimplant behoort tot de komkommerachtigen.
De vruchten zijn fraai oranjekleurig en wrattig.
Van de gekweekte soorten komen verschillende vormen voor.
De beste is die met de grootste vruchten, die voor dat ze geheel rijp zijn, er witachtig uit zien en op Java pare gadjih heeten.
De middelsoort, waarvan de vruchten eerst groen zijn, heet pare idjo of pare belungan en die met de kleinste vruchten heet pare ajam.
Om beschadiging door insecten, vogels en loewaks tegen te gaan, worden de jonge vruchten, voor ze geheel rijp zijn, vaak in doeken gewikkeld, waardoor ze nimmer de fraaie oranje kleur krijgen.
Mogelijk betaalt men voor de rijpe bleke vruchten op de pasars ook hogere prijzen.
De wilde soort wordt pare alas genoemd.
Zoals vaak vookomt, neemt men voor medicijn bij voorkeur de bladeren en de vruchten van de wildgroeiende soort.
Beide zijn bitter van smaak.
De bladeren worden tundung genoemd.
Te gebruiken bij:
Deze heester met donkere roodbruine bladeren heet ook wel demung of puding, komt op Java voor tot op 1250 m. zeehoogte en wordt vaak als sierplant of pagerplant gebruikt.
De bladeren heten daun wungu af daun temen-temen. Ze bevatten olie, vooral die, welke in hoger gelegen streken groeien.
De bloemen zijn donkerpaars.
Deze heester laat zich gemakkelijk stekken.
Te gebruiken bij:
Een omhoog gericht kruid met massieve, geen melksap bevattende lange stengels, dat op Java als onkruid voorkomt op zonnig en droog terrein tot op 1750 m zeehoogte.
Op Bali noemt de bevolking deze plant tegil kijuh en in de Sunda landen spreekt men van jombang
De bloemhoofdjes lijken op paarse kwastjes.
De bladeren worden wel als groente gegeten. Op de pasars worden afgeplukte bladeren geregeld verkocht onder de naam umek. Zij worden gestoomd gegeten.
Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze website
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage