INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
18113419 Bezoekers
20 Bezoekers online
komt op de grote eilanden en Timor als zuiver mangaanerts (pyrolusiet, manganiet, en wad) veel voor, echter zelden in winbare hoeveelheden.
Het voornaamste voorkomen van Indië vindt men in het Gouvernement Jogjakarta, waar het in diepbouw gewonnen wordt in de concessies Kliripan, Penggoeng, Pengassih I en II en Kalisepat.
Voorts is een afzetting in het oosten van Priangan van waarde.
Het erts komt in Jogjakarta voor in een onregelmatige bank van 1 a 2 m. dikte tussen verkiezelde mergels en kalksteen.
Verder worden mangaanertsen aangetroffen in enkele goudertsgangen waar ze de extractie van het zilver zonder voorafgaande bewerking bemoeilijken. Zie hierover onder Goud.
Een fraai roze gekleurde mangaanzeoliet, Inesiet, met 27 % mangaan is een begeleider van het erts van de Gedang Ilirgang, bij verwering gaat het over in wad.
Toepassingen.
Mangaanerts wordt in het hoogovenproces toegevoegd om taaie harde staalsoorten te bereiden: in de chemische industrie voor de bereiding van chloor, broom en van verfstoffen; als mangaan wordt het met ijzer ingesmolten ter verkrijging van verschillende ferro-mangaansoorten en met koper voor verschillende soorten mangaan-brons, verder vindt het in de glasindustrie toepassing voor het ontkleuren van het groene
flessenglas.
Ertsen met 80-93 % mangaan-oxide zgn. „elementenerts” zijn het kostbaarst, zij worden in de chemische industrie en voor het maken van droge elementen gebruikt; ertsen met 40-80 % mangaanoxide MnO2 zgn. „ovenerts” in de ijzerindustrie.
De productie van mangaanerts bedroeg in de jaren 1927 t/m 1931 resp. 18.503 -24.452 - 20.842 - 16.690 en 14.541 metrische tonnen.
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage