INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
19412814 Bezoekers
13 Bezoekers online
Zij, die aan malaria of andere aanhoudende koortsen lijden, zullen baat vinden bij het volgende aftreksel. Wanneer de koorts een gevolg is van kouvatten, zal het middel echter niet helpen.
Neem vijf menirianplantjes met wortel en al, vier of vijf schijfjes temu lawak, drie kruidnagels en een stukje kayu manis cina van een halve vinger lang. Zet dit alles met een splitglas water op en verkook het tot de helft.
Het drankje moet 's avonds worden klaargemaakt en de volgende dag worden ingenomen. Men houdt dit een maand vol, ook wanneer inmiddels de koorts geweken is.
Het middel werkt niet zo snel als kinine, maar is vooral voor terugkomende koortsen te prefereren. De gore gelaatskleur van de lijder zal door dit middel weer plaats maken voor een gezonde blos.
Het zijn wortelstukjes van G. glabra die hier geïmporteerd worden uit Noord-China.
Zoethout vindt algemeen toepassing in Indische Djamu en wordt ook wel afzonderlijk gekauwd als middel tegen mondspruw.
Het zoethout uit de apotheken was meestal van Europese herkomst.
Door indampen van het waterig aftreksel uit verse wortels maakt men drop.
Te gebruiken bij:
Deze plant met haar grote bladeren wordt om de eetbare bladstelen tegenwoordig ook in Indonesië voor de Europese tafel gekweekt.
Deze cultuur heeft beneden 1000 m. zeehoogte weinig kans van slagen.
De stelen worden - tot moes gekookt - gegeten en vormen een gezonde spijs met een zacht laxerende werking.
Zie ook Kelembak
Te gebruiken bij:
Deze, hier van China ingevoerde wortel, is de rabarber, die bij geen medicijnverkoper ontbreekt.
In Indonesië wordt kelembak niet gecultiveerd, maar komt, in het wild groeiend, wel voor.
Aan de geïmporteerde wortel is de voorkeur te geven.
Een rabarbersoort, nl. de wordt ook in Indonesië tegenwoordig als groente gekweekt en komt ook wel als sierplant in tuinen voor.
Zie R. Rhabarbarum Linn,Rabarber.
Te gebruiken bij:
Een plantje met rood aangelopen stengels, dat tot op 1500 m. zeehoogte voorkomt.
De kleine bloempjes zitten aan korte steeltjes in de bladoksels en zijn naar onder gericht en door de bladeren min of meer bedekt, waardoor ze weinig opvallen.
Te gebruiken bij:
Dit kruid komt veel in de bossen voor en wel in de warmte.
Ook groeit het op tegal gronden (onbevloeibaar) bouwland)
De wortelstok is een zeer bekend medicijn.
Vers doorgesneden is deze in het hart geel.
Oudere wortels krijgen een vuile oranje kleur en bevatten vrij veel olie.
De empu wordt als medicijn gebruikt en de bijwortels leveren een gemakkelijk verteerbaar kindervoedsel.
In losse rode grond kunnen de wortels zeer groot worden.
Wanneer geen verse wortels ter beschikking zijn, kan men zich behelpen met gedroogde.
Deze zijn echter niet zo werkzaam.
De verse knollen worden geraspt, het raspsel uitgeperst en het vocht door een doekje gefiltreerd.
Dit moet een nacht blijven staan om te bezinken.
Het bezinksel bevat rauw zetmeel, dat de maag bezwaart en niet moet worden ingenomen, omdat het ook slecht voor de nieren is.
Zij, die bij het gebruik van temu lawak baat vinden, zijn vaak geneigd tot overmatig gebruik.
Dit is echter niet goed en brengt de maag onnodig van streek.
Als men een verse knol neemt ter grote van een eendenei, is dat voor een dagelijkse dosis genoeg.
Men krijgt daarvan een hoeveelheid vocht, om een portglas mede te vullen en dat is ruim voldoende.
De gedroogde knol moet enigszins anders worden behandeld.
Deze snijdt men in dunne schijfjes en trekt daar thee van.
Te gebruiken bij:
Deze boom, die in de Molukken inheems is en op Java in het geheel niet wordt aangetroffen, levert de kruidnagels, in het Maleis bunga lawang of kembang lawang geheten.
Kruidnagels zijn de gedroogde bloemkoppen van deze boom.
Ze worden als specerij gebruikt en de aromatische olie, die er uitgehaald wordt, treft men ook in de apotheken aan.
De bladeren zijn onder de naam daun cengkeh in de inlandsen medicijnhandel te verkrijgen
Te gebruiken bij:
De kruidnagelboom kwam oorspronkelijk alleen op de Molukken voor.
Daar werden de kruidnagels al eeuwen voor onze jaartelling geoogst en verkocht aan handelaars uit Ceylon (Sri Lanka).
Van daar kwamen de kruidnagels in India en China terecht en, over de karavaanroute in Alexandrië.
De Romeinen hebben de kruidnagel in Europa geïntroduceerd.
Gedurende de middeleeuwen werd de kruidnagels hier nauwelijks gebruikt omdat ze heel duur waren.
De Portugezen namen, vanaf het moment dat zij de archipel van de Molukken veroverden, de handel van de Molukkers over en verhandelden de kruidnagels vanaf 1529 alleen in Lissabon en Antwerpen.
Toen de Hollanders van de VOC precies honderd jaar later de Portugezen op de Molukken opvolgden stelden zij daar de doodstraf in op de export van kruidnagelbomen.
Ze gingen verder ook niet bepaald netjes te werk om een monopolie te vestigen.
Omstreeks het midden van 17e eeuw werd die expansiepolitiek met succes bekroond en werd de kruidnagelproductie beperkt tot het eiland Ambon en drie kleinere eilanden, ten oosten daarvan.
Alle bomen buiten dit gebied werden omgehakt en daar waar de bomen nog wel waren toegestaan was men verplicht alle kruidnagelen aan de VOC te leveren.
De inheemse boeren werd maximaal 25 cent per pond betaald, terwijl de nagelen in Europa en Azië werden verkocht voor tussen de 3 en 4 gulden per pond.
Toch lukte het de Fransen om op een gegeven moment jonge kruidnagelbomen te verkrijgen, zodat deze op Zanzibar en Pemba gekweekt konden worden.
Van daar kwamen de bomen ook op Madagaskar, Sri Lanka en in Granada, Maleisië en Tanzania terecht en was het afgelopen met het monopolie van de VOC.
Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze websit
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage