Huiduitslag II - Djamu

Wanneer de huiduitslag hardnekkig is, kan men de zieke plekken met een papje van gestampte knoflook, een beetje water en wat madu (honing) behandelen.

Laos merah, inwendig gebruikt, is een beproefd middel tot zuivering van het lichaam en ter bestrijding van huiduitslag.

Knoflook of Bawang putih
Latijnse naam: Allium sativum
Familie: Liliaceae

Deze plant, die in Holland knoflook heet, is algemeen bekend.
Veelvuldig gebruik van knoflook is niet goed.
Zij, die ontstoken nieren hebben, als ook zwangeren en kraamvrouwen mogen geen knoflook gebruiken.
Bij bos ontginningen vooral in moerasachtige streken is het goed, veel gezouten knoflook te gebruiken.
Dit verhindert, dat de slechte dampen uit de grond een schadelijke invloed op het lichaam uitoefenen.
Bawang putih wordt ook veel gebruikt tegen cholera en andere besmettelijke ziekten.
Met water en veel suiker tot een dikke stroop verkookt, is knoflook een prachtig middel tegen waterzucht en geelzucht.
Met lijnolie geroosterd en op een gezwel gehouden, bevordert het het rijp worden.
Tot een papje gestampt en in omslagen gedaan, geneest het gekwetste nagels aan handen en voeten en trekt scherven, splinters en dorens uit de wonden.
Met honing vermengt, geneest het blauwe plekken op de huid als gevolg van stoten, slagen of stompen.
Met fris water en honing geneest het hardnekkige huiduitslag.
Gestampte knoflook met boomolie (olijfolie) gemengd, verzacht en geneest wonden en gezwellen aan de voeten.
Met salpeter en zout of wijnazijn vermengd, geneest het insectenbeten.
Opkomende puistjes verdwijnen weer, door ze tijdig in te wrijven met knoflooksap.
Een stukje knoflook in het oor gelegd, werkt vaak pijnstillend bij kiespijn.
Maden en ingewandswormen verdrijft men, door het eten van knoflook.
Net als de ui en bieslook is knoflook een bolgewas dat voor de winter zijn energie in een bol opslaat zodat het in de lente een voorsprong heeft en heel snel kan groeien, bloeien en zaad produceren.
De plant groeit op goed doorlatende grond en in de volle zon.

Knoflook (vooral verse) is giftig voor honden en (vooral) katten.

Uit een onderzoek gedaan door de Universiteit van Edinburgh blijkt dat de geur helpt tegen muggen.
Ook kleine stukjes knoflook in de mond, zoals tussen de tanden, kunnen slechte adem veroorzaken.
Dit laatste kan gedeeltelijk verholpen worden door peterselie te kauwen.

Te gebruiken bij:

Astma
Beet (vergiftige)
Blauwe plekken door stoten veroorzaakt
Cholera
Geelzucht
Gezwellen (etterige)
Huiduitslag
Kiespijn
Koorts
Maden
Moeraskoorts
Nagels (gekwetste)
Puistjes in het gelaat
Splinters in de huid
Steenpuisten
Waterzucht
Wonden aan de voet

knoflook

Honing
Indonesiche naam: Madu asem

Ook wel asem kawak olie, voor de bereiding waarvan verwezen wordt naar het kopje Bereidingen
De rijpe asempeulen worden geopend, de zaden en vezelstrengen zo goed als mogelijk er uitgehaald, het zuivere moes dan een minuut of tien gestoomd en onder toevoeging van wat zout tot ballen gekneed.
Het verse moes ziet er lichtbruin uit.
Het zal langzaam donkerder tot bijna zwart worden.
De oude overjarige asem-moes noemen de Javanen asem kawak.
Men laat de vers gemaakte asem ballen een week lang in zon en dauw staan, zorg dragende, dat er geen regen bij kan komen.
Ze worden dan in goed gesloten stopflessen of Keulse potten gedaan en als ze zo een jaar gestaan hebben, scheidt zich een donkere stroperige vloeistof af, de zogenaamde asem kawak olie, door de Javanen madu asem genoemd.
Hoe ouder de asem wordt, hoe meer olie men er af kan gieten.
De vorming van deze olie kan worden versneld, door de gesloten stopflessen of potten in de zon te plaatsen.

asem asem

Laos (merah)
Latijnse naam: Alpinia galanga Sw.
Familie: Zingiberaceae

Van dit kruid, dat men in de Maleische streken langkuwas noemt, bestaat een variëteit met witte wortelstokken, die als specerij in de Indische keuken worden gebruikt en een met wortelstokken, die zowel in- als uitwendig rood zijn en als medicijn dienst doen. Men duidt deze in het bijzonder aan als laos merah.

Laos (galanga) is familie van de gember.
Er zijn twee soorten laos: grote en kleine. De grote laos is in Indonesië bekend.
De wortels met een sterke kruidige smaak, zijn bedekt met knobbels.
Ze zijn roodbruin van kleur en van binnen lichtgeel of wit.
De kleine laos wortel komt in China voor.
De wortelstok van de laos geeft een kruidig scherpe smaak aan het gerecht waarin het wordt verwerkt.
Laos moet voor gebruik eerst ragfijn worden geschild.
Daarna wordt de geschilde wortelstok in schijfjes gesneden die geheel of geraspt in gerechten worden verwerkt.
Laos wordt vers, diepgevroren en in poedervorm aangeboden.
Laos poeder heeft veel van zijn oorspronkelijke smaak verloren

De wortels van laos merah zijn ook zeer heilzaam voor het vee.
Tegen miltvuur geeft men het beest circa 20 gram goed geraspt met zout en water.
Het enkele sap, met zout en water vermengd, geeft men aan magere koeien en kalveren en men gebruikt het ook als wassing voor wonden bij het vee, om het bederf te weren.