|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19595016 Bezoekers
11 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Kamp Solo - 2
Gelukkig konden we de teil van tante Aaf lenen, want onze emmers zijn nog steeds niet binnen.
Dit kamp was eigenlijk een ziekenhuis. Nu zijn er grote barakken bij gebouwd en bestaat het uit twee delen: het Solokamp en het Boemikamp, onder verdeeld in 31 blokken. Weet je wie ik hier ook weer terugzag? Tineke Fokkinga. Ze is erg mager geworden. We vonden het zo leuk elkaar weer te ontmoeten en veel Lyceumdingen op te halen. Er worden hier in het kamp geen lessen gegeven. Alleen kinderen van 36 jaar mogen naar een schooltje. Dat is jammer, maar we zijn van plan zelf verder te gaan en mam zal ons dan helpen. Nu hebben we er nog geen fut voor, want we zijn nog allemaal erg moe en slap. Roelie maakt het gelukkig goed.
15-11-1944.
Vandaag zijn onze koffers binnen gekomen, maar eerst zijn ze bij de poort helemaal doorzocht. De Jappen en de Kleponners1 haalden er van alles uit, vooral ook kaarsen en lucifers. Van ons ook het mooie potlodenétui van Heleen en van Paul wat loden soldaatjes en vliegtuigjes. Eén dame had een kilo spek in haar koffer. De Jap vroeg haar bars: “Dari mana?2” Ze antwoordde vrolijk: “Dari gedèk”. Toen moest hij ook lachen en na haar een poos te hebben laten wachten, tekende hij haar koffer toch af.
Eén van de Kleponners sneed een knot wol door, waar hij iets hards in voelde. Het was .....
een leeg klosje! In de loods hebben we de koffers meteen uitgepakt. Boven de britsen hebben we een plank, waar we van alles op kunnen leggen. De koffers zelf gaan onder de britsen. Heleen en Paul hebben het in de buik en krijgen nu een week nassitim. Die is hier uitstekend, altijd met worteltjes en bouillon erin. Woutertje krijgt dat ook maar dan gezeefd.
's Morgens om 8 uur en 's avonds om 9 uur is er appèl en om 10 uur gaat het licht uit. Dus net als bij de mannen. We hebben geboft, want we hebben een plaatsje net onder een lamp.
16-11-1944.
Donderdag. Vanmorgen kregen we onze klamboes, dekens en emmer. We hebben gelukkig nog weinig last van muskieten gehad.
Woutertje was vandaag erg lastig tot mam hem ten einde raad met een touw aan één van de palen vastbond, zo dat hij toch nog wat lopen en spelen kon. Hij vond het vreselijk. We missen zijn box toch zo. Alle jongens boven de 6 jaar zijn hier kaal ge knipt en vanmorgen zijn ook die van onze loods onder handen genomen. Paul vond het verschrikkelijk. Eerst heeft hij een hele tijd met zijn hoofd onder zijn kussen ge zeten, want hij durfde zich niet te laten zien. Maar het troostte hem wel, toen we zeiden, dat pappie en Friso nu waarschijnlijk ook kaal waren. Hij ziet er nu wel zielig uit.
Alle mensen moeten hier officieel 6 uur kampdienst verrichten, maar haast niemand doet het. Riet Lips en ik hebben tot kamptaak de rijst en soepteilen af te wassen, als het eten uitgedeeld is. We voelen ons allemaal nog erg loom en tollen 's avonds ons bed in.
19-11-1944.
Zondag. Vandaag is tante Aaf jarig. Woutertje bood haar een zakdoek en een bloem aan, wat ze erg leuk vond. Verder waren er nog veel kampcadeaux, waar toch heel aardige bij waren. Vanmorgen was onze loods aan de beurt voor de kapster. Je kunt hier zelfs prachtige krullen en golven laten maken. Wij hebben ons alleen laten bijknippen. Laatst zijn we allemaal ontluisd, want er was één vrouw in de loods, die ze had.
--------------------------------------------------------------------------
- Indische soldaten in Japanse dienst (iets als in Holland de Landwacht)
- Waar komt dat vandaan?
--------------------------------------------------------------------------
Roelie is nu gelukkig bijna beter en zal wel gauw thuis komen. Het is hier de laatste tijd erg warm. Voor Woutertje mogen we 's morgens en 's avonds een papje laten koken. Daar krijgt hij dan zijn yoghurt doorheen. Gelukkig zijn de plantjes heel over gekomen.
20-11-1944.
Ik ben vandaag ziek geworden. Mam denkt, dat het influenza is. Bah, niets leuk!
24-11-1944.
Friso jarig vandaag! Waar zou ons jongetje zitten en hoe zou hij het maken? Tante Aaf wist het en kwam een mooie witte bloem brengen. Arme mam!
Ik heb nassitim dieet gekregen.
Vervolg met korte notities:
29-11-1944.
Donderdag. Met influenza naar het ziekenhuis. Lag bij mevrouw Bakker (is overleden) en mevrouw de Vries. Dieet: bouillon, puree en groentesoep. Dinsdag, Donderdag en Zondag bezoek van 12 uur tot half 1.
Uitstel van vertrek voor de mannen en de jongens. Ze hoeven niet meer kaal geknipt.
05-12-1944.
Sinterklaas ging alle loodsen langs met 2 Pieten. Ook Funakushi ging mee.
Woutertje zei: “Piet, Piet!” Verder kan hij ook zeggen: “Pap eten, boek, toomai, buite eten, tingting, linke en eten, GoelieGoelie, Akoe, Jien, Friso , Emy, Mies en Aaf”
11-12-1944.
Ik ben overgebracht naar het rusthuis, waar ook Els Smits en andere kennissen liggen. Het gaat gelukkig iets beter.
13-12-1944.
Vandaag mocht ik uit het rus thuis weg.
16-12-1944.
Weer ziek helaas.
24-12-1944.
Tante Chris hield een kerstdienst op het Tjemaraplein. De Jap wenste ons goede dagen en een gelukkig nieuwjaar toe.
Als tractatie zat er ei in de sambal en ieder kreeg één djeroek nipis 1. Wij hebben het binnen ook versierd met zelfgemaakte hulst en een paar slingers.
Ik voel me gelukkig weer goed. Roelie heeft het alweer in de buik, waarschijnlijk een staartje van de bacillaire muis.
Bij de koffie aten we colombijntjes (cake) met roerkoffie, net een taartje!
26-12-1944.
Er werd een kerstspel opgevoerd.
--------------------------------------------------------------------------
- kleine, groene citroen.
--------------------------------------------------------------------------
29-12-1944.
Nu is mam ziek, ook een vorm van bacillaire dysenterie, maar gelukkig niet erg.
31-12-1944.
Oudejaar. Er mocht een korte kerkdienst gehouden worden. Mam en ik lazen wat verhalen voor. Om 10 uur ging echter het licht uit en we zijn gewoon gaan slapen.
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 6063 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
