Kamp Solo - 5

14-3-1945.

Vandaag erg rustig, want ik had geen tuindienst. Roelie wel en mam moest vanmiddag voor iemand invallen. Het was haar eerste keer, maar dat is haar gelukkig niet slecht bekomen. Ze kreeg er een lekker zonnekleurtje van. Ik heb dus vanmiddag voor de beide jonkies gezorgd. Toen ze sliepen, heb ik wat roerkoffie gemaakt voor de harde tuinwerksters. Ze vonden het een heerlijke verrassing en wij moesten na tuurlijk ook meeproeven.
Vanmorgen zou er weer inspectie zijn van 10 hoge Jappen. Alles moest keurig netjes zijn natuurlijk. Om 11 uur kwamen er zeven het kamp doorsjokken. In onze loods zijn ze niet eens geweest.

15-3-1945.

Het is vandaag een “grote” dag voor ons, want....... er is suiker binnen gekomen! We kregen 8 ons per persoon en dat is erg veel.
Mevrouw Beckman is vanmorgen teruggekomen, dus Bernie is weer naar haar toe.

Maar mevrouw Wesly (tegenover ons) gaat morgen naar het ziekenhuis en dan komt haar zoontje George onder onze hoede. Het is een echte kwajongen, maar hij kan toch ook wel aardig zijn.

Vanmorgen had ik patjoldienst, maar kreeg weinig te doen. De regeling is nu weer anders: Eerst werkte groep A de ene dag en groep B de andere, maar nu is het Groep A 's morgens en groep B 's middags. Dus nu zijn Roelie en ik om de beurt weg op één dag.

Woutertje was vanmorgen zo grappig. Toen hij zag, dat ik naar de tuin ging, zei hij: “Akoe tuin, Akoe tuin!” Toen wees hij op mijn beker: “Beker Akoe tuin!” en even later kwam hij met mijn zakmes aanzetten: “Akoe mes!” Het was zo leuk, dat hij al begreep, dat we een mes meenamen, als we naar de tuin gingen voor het wieden.

2-4-1945.

Gisteren was het Paaszondag. 's Morgens zijn mam, Heleen, George en ik naar de kerk geweest. Er was ons gezegd, dat er ook een doopdienst zou zijn, maar dat ging niet door. Tante Chris sprak over de drie dagen: Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Paaszondag, als de droevige, de stille en de blijde dag. Voor ons zijn het nu droevige tijden, maar volgt hierop geen tijd van stilte en inkeer, dan zal er ook geen blijde dag aanbreken. Ik vond, dat ze het heel goed zei. We zitten de laatste tijd erg vaak buiten, achter zaal B. Daar is het rustig en kunnen we van het mooie weer genieten. Mam leest ons dan een stukje voor uit de bijbel. Tussen de bomen door kunnen we net een stukje van de Goenoeng Merbaboe zien. Gisteren scheen de avondzon daar toch zo prachtig op. Op dat plekje houd ik ook meestal mijn Zondagschoolklasje.
Gistermorgen kregen we weer pap in plaats van djagoeng, wat veel mensen jammer vonden, want ze hadden djagoengpaaseitjes willen maken voor de kinderen. Maar niet getreurd, er werden evengoed haasjes, vogeltjes, nestjes met eitjes geschapen en wel van lobak, wortels en laboe. Dat stond zo grappig! Roelie heeft voor Paul zo’n vogel op een nestje gemaakt. Peter en Teun Groenewegen kregen van hen een wortelhaasje met twee drukknopen als ogen. Voor mijn Zondagschoolkinderen had ik worteleitjes gemaakt met een blauw draadje erom en wat laboegrasjes erbij en wat suiker als rand. Ze vo nden het allemaal erg leuk.

Roelie voelde zich niet erg lekker. Haar klasje hebben we toen over de onze verdeeld. George is nu bij mij. Hij zat gelukkig stil, wat anders niet vaak voorkomt. Vooral 's middags als hij rusten moet, kan hij een lastig heer zijn. Dat komt natuurlijk ook wel doordat zijn moederhem de laatste tijd nogal verwende en in veel toegaf. Als ik later kinderen heb, zal ik één ding nooit doen: ze grondig verwennen. Af en toe wel eens een beetje, maar nooit zo dat ze vervelend worden.
Gisteren hebben we voor de Zon en feestdag weer roerkoffie gemaakt. Mmmm!

En 's middags bekeken we de foto’s, die we hadden kunnen meenemen. Er kwamen veel herinneringen naar boven. Ik heb ook nog wat kunnen lezen in het boek “Vadertje Langbeen”. Een enig boek!

Hier volgen de namen van de zusters in het grote ziekenhuis:

Zr. Aalders, zr. van de Voort, zr. Wemper, zr. Beer, zr. Verdonk, zr. Hogeboom, zr. Prossman, zr. Hen, zr. Meier, zr. Gracius, zr. van Heusden, zr. van Dijk, zr. Bot, zr. Hendriks en zr. Suus.

Mijn levensideaal:

“Het leven dapper, blijmoedig en liefdevol door te gaan met een diep geloof en een vast vertrouwen op God”.

Wijze woorden, die ik tegen kwam:

If your face wants to smile, let it! If it doesn’t, make it! Geven, blij te geven, maakt je leven rijk.

Behoud je glimlach en maak er het beste van.

Geef een van genadevervuld en met zout gekruid antwoord. “Dan, ook dan nog, ben ik rijk in God!” juiche het in mijn ziel.

2-4-1945.

We krijgen al 10 dagen lang 's morgens wat kedelé en 's avonds pap. 's Middags bij de rijst een beetje djagoeng. De kedelé bevalt me erg slecht, want ik krijg er steeds buikpijn van. Nu hebben we van mevrouw de Vos wat nieuws geleerd: we maken er peujeum1 van. Dat kan zowel van djagoeng als van kedelé, maar van djagoeng is het veel lekkerder.
Recept: Eerst in een vleesmolen fijn malen en dan weg zetten met gist, suiker en water. Het gaat prachtig en het is zo beter verteerbaar.

In de tuin hebben we nu een snertkarweitje op te knappen, we moeten namelijk allerlei he ggen er met tak en wortel uithalen. Notabene met patjols! Ik heb nu een blaar aan mijn hand, wat me bij het gewone werk niet meer overkwam. Dat hakken op die stronken is doodve rmoeiend en ook de patjols hebben het zwaar te verduren. Alleen als de koffie komt, is niemand meer moe.

10-4-1945.

De toko is gelukkig weer open, maar alweer zijn vele dingen duurder geworden.
Toiletzeep 58 ct, waszeep 45 ct, kwee boloe2 16 ct, een colombijntje 37 ct, 1 ons uien 36 ct, 1 ons lomboks 36 ct. Gelukkig is er vandaag suiker gekomen: 1 pond per persoon. Verrukkelijk! Het is verschrikkelijk om helemaal niets te hebben. Vanmorgen was ik weer zo slap, dat ik haast niets heb gedaan. Ook mam heeft er veel last van.
Op de vorige Vrijdag was er huiszoeking door het hele kamp (geld, radio’s, electrische apparaten, e.d.) Zo ze nuwachtig als ik vroeger was, zo onverschillig voelde ik me nu. We waren net in de tuin aan het werk begonnen, of daar kwamen drie kleponners langshollen. Even later kwam er een dame van het kantoor, die ons naar huis stuurde.

----------------------------------------------------------------------------------

gegiste pap
soort koekje

----------------------------------------------------------------------------------

Creatie datum: 16/02/2017 13:08
Categorie: - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 5380 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage