|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19753539 Bezoekers
4 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
De Zeereis van Holland naar Ned. Indië in oorlogstijd.
21 Februari - 26 Februari 1918
San Francisco - 2.
In de middag maakten wij weer een mooie autotocht naar het mooi en hoog gelegen plaatsje Oakland aan de overzijde van de baai. Langs een prachtige bergweg reden we om de baai heen en genoten van het uitzicht op de baai en de uitmonding van die baai in de zee "Het Golden Gate". (zie foto) Dat was een wonderschone middag.
s'Avonds gingen we naar de bioscoop alwaar de film van de opera Paljas werd gegeven met zang als begeleiding dus een soort sprekende film. Het was een machtig bioscoop gebouw en de film boeide ons allen.
Intusschen (22 Febr.) hadden wij zooveel inkopen gedaan o.a. ook een compleet stel tafelzilver enz. enz. vooral zeep en garens want dat was, zoo dachten wij toen, in Indie niet omdat dat ook in Holland schaars te krijgen was verder sigaretten en sigaren. Uitgaande van Holland rookte ik als regel een pijp doch in New York begon ik met sigaretten en liet de pijp koud. Op de boot dronk ik mijn eerste glas genever doch dat vond ik toen niet lekker. Een Indischman vertelde me echter dat je in Indie alleen gezond kon blijven als je een stevige borrel drinkt. De gezondheid welke die man toen echter uitstraalde bewees mij dat evenwel niet en nam ik me heilig voor dienaangaande een andere maatstaf aan te leggen.
De morgen van deze dag werd besteed met het inpakken van de koffers. Wij hadden zooveel dat er een groote hutkoffer bij moest. Die koffer, een bakbeest met prachtige losse bakken erin kocht ik in een tweedehandszaak tegen een spotprijs en deze voldeet zeer goed. In de middag maakten wij weer met een groote club een trip in een ruime autobus. Wij bezochten het prachtige strand alwaar het einde ervan de kust uit rotsgesteente (klippen) bestaat en een verzamelplaats voor zeehonden is. Die zagen wij er bij tientallen in de vrije natuur, zij speelden een lustig spel.
Voorts gingen wij door een groot park waar op diverse plaatsen wilde dieren in groote vrije natuurlijke ruimten waren ondergebracht. Op het eerste gezicht denk je, dat die beesten niet afgescheiden zijn van de wegen van het park, doch dat is door camouflage (verdekte opstelling) daarvan en door natuurlijke afscheidingen als kloven en water.
Aldus brak onze vertrekdag (23 Febr.) aan. Met de hotel auto gingen we naar de haven alwaar de drie schepen gereed lagen. De visitatie verliep vlot, zoo stapten we om 2 uur in de middag aan boord van de Grotius. Dit schip is veel kleiner dan de Nieuw Amsterdam en ook veel eenvoudiger ingericht doch daarom nog wel vrij luxe. Omstreeks drie uur gingen de trossen los, sleepbooten trokken ons in de richting van het Golden Gate door de baai naar zee. Dit gaf ons een paar uren van mooi uitzicht op de kust van de baai en de op de bergen gebouwde huizen van Frisco en Oakland met daartussen prachtige landschappen. De zon ging vlak voor ons in het Westen onder en kregen we een pracht kleurenspel in de lucht en het water te zien. De kaart op bldz. 41 geef dit schouwspel wel goed weer. Toen wij eenige uren later de open zee bereikten spookte het daar hevig en telden wij al dadelijk veel zeezieken, ook Jeane moest haar tol betalen.
In de ochtend van 24 Febr. stond er nog een woelige zee doch gelukkig tegen de middag knapte het weer aardig op en vonden wij bezigheid in diverse dekspelen shaubakken, ringwerpen enz. Wij vermaakten ons best doch Jeane bleef in de hut niet bepaald ziek doch te zwak om op te staan en bang dat het dan juist niet goed zou gaan. Rustig in bed liggend voelde zij zich op haar gemak.
In totaal waren er een 200 tal passagiers en hadden wij allen een eigen hut erg gezellig. Je kon je dan in je eigen omgeving afzonderen en doen en laten wat je wilde in de uren dat er niet gezamelijk gegeten werd. Het eten was uitstekend. Om 11 uur kregen wij koffie en om 4 uur thee en soms s'avonds om tien uur nog eens thee met een sandwich.
Overigens kon je aan de bar van alles en nog wat krijgen doch daar maakten wij weinig gebruik van. Geld hadden wij nog veel over van die vele dollars en wilden dat liever nuttig besteden op de havenplaatsen die wij nog aan zouden doen. Er waren echter vele passagiers die al hun geld al uitgegeven hadden en enkele die nog veel meer dan wij hadden overgehouden die hadden in New York en Frisco niet veel genoten.
Een mooie dag (25 Febr.) begon en er waren maar weinig zeezieken en in de middag kwam ook Jeane op het dek. Zij las een boek gelegen in een stoel en gedekt met een plaid, tot aan het avondeten. Toch schommelde de schuit hevig doch het werd veroorzaakt door lange golven in de lengteas van het schip. Een enkele keer pakte het schip die golven niet goed en dan ging het dek zoo schuin dat de stoelen naar de railing gleden. Ook Jeane schoof een keer eenige meters naar railing toe. We hebben toen de stoelen van de dames vastgebonden Voor zeezieken is die schommeling niet zoo aangenaam. Ook de tafel maakte zij mee en at goed daarna kroop zij eenigzins vermoeid de hut weer in. Ik bracht de avond door met kaarten wij speelden toen Whist.
26 Febr. Deze dag was nog mooier de zee was spiegelglad en wij hadden een ver zicht doch zagen ook maar niets dan water en lucht om ons heen. Ook Jeane was ter been en deed aan dekspelen mede, zij klampte twee vriendinnen aan beide onderwijzeresjes voor Indie. De een had een verloofde in Holland de ander was de verlovings leeftijd al bijna gepasseerd en nog vrij. Zij ging naar haar ouders in Indie, haar vader was daar ook onderwijzer hoofd van een school te Mr Cornelis. De eerste heette Cor de Bruin en de tweede Trees Blommers?
Categorie: - Derks H.A.T.
Pagina gelezen 4861 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
