|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
20070956 Bezoekers
29 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
De Zeereis van Holland naar Ned. Indië in oorlogstijd.
8 Maart - 17 Maart 1918
San Francisco - 4.
9 Maart. Een dag als 6 Mrt. dus mooi. Jeane weer de heele dag aan dek en bleef met ons allen tot laat in de nacht aan dek, het was er zalig. De zoutwater liefde stelletjes hadden het goed op het sloependek. Ik loerde daar wel eens rond en zag aandoenlijke tooneelen.
10 Maart. De morgen van deze dag was vrij goed doch in de middag begon het slechte weer. Jeane verdween weer in de hut.
11 Maart. De daaraan volgende dag bleef Jeane in de hut zij was wel niet bepaald ziek doch de boot schommelde hevig en het weer was slecht dus was er weinig vertier aan dek.
12 Maart. Pas den 12 de knapte het weer op in de namiddag. Met die heerljke dagen hebben we wel veel genoten van het lekkere eten. Voor Jeane bracht ik ze zoo van de tafel diverse hapjes waar zij van hield en de djongos zorgde ook goed voor haar. De bediening op deze schepen is veel beter dan op de schepen van de H.A.L.. De europeesche stewards daar zijn verre van gedienstig voor de passagiers. Toen wij naar New York stoomden was het al heel erg want de steward wilde in staking gaan vanwege een geweigerd verzoek om salaris verhooging. De Inlanders (djongos) op deze schepen zijn erg hulpvaardig en kleine fooitjes doen heel veel goed. Op de H.A.L. heb ik een keer en met veel moeite en met een fooi van 1 dollar een sinaasappel voor Jeane gekregen. Hier hebben we elke dag volop fruit als peren op water druiven enz. alles uit blikken maar overheerlijk.
13 Maart. Dat werd een feestdag. Reeds in de morgen kwam Jeane aan het ontbijt en de mede tafelgasten waren daar ook blij om. Ik deed het voorstel dat als ze de heele dag mee kon doen en steeds aan tafel kwam dat er dan de volgende een feestje moest worden gearangeerd. De tafelgasten vonden het beter dat ik dan bij het avondeten een flesch champagne zou geven. Het voorstel nam ik aan zo dronken wij s'avonds met z'n achten aan onze tafel een glas champagne. Die wijn proefde ik voor het eerst en noemde het een soort heerlijke limonade. Dat eerste glas bracht al vroolijkheid en binnen korte tijd waren er al eenige fleschen bijgekomen door tractaties van de mede tafelgenoten. Ook aan andere tafels werden fleschen ontkurkt en de dinner kwam maar niet tot een einde. Muziek werd er bij gehaald en er werd gezongen. Met de leege fleschen werd over de grond geknikkerd en het werd een Jan Boel van geweld. Een paar passagiers kwamen terug als clown verkleed en gaven moppen ten beste. Tegen middernacht waren de fleschen niet meer te tellen en toen om een uur of 4 in de nacht de pret eindigde waren allen op het schip dronken die bij de fuif gebleven waren behalve Jeane die onthield zich geheel. Voor de eerste keer van mijn leven draaide ook voor mijn oogen de wereld in een raar kringetje rond en Jeane moest me behulpzaam zijn bij het ter ruste gaan.
14 Maart. Van Jeane kreeg ik vanmorgen een behoorlijke uitbrander over het gebeurde van gisteren en moest ik beloven dat dit de eerste maar ook de laatste keer moest zijn. Zij was wat overstuur daarvan en bleef die dag in haar hut. De overige passagiers hadden nog napret doch ik had een er beetje spijt van en nam me vast voor daar niet mee door te gaan.
15 Maart. Een regenachtige morgen en vrij koud deze hele dag. Tegen 11 uur de volgende dag (16 Mrt.) kregen wij land in zicht doch door de mist en regen niet duidelijk te onderscheiden. Omstreeks twee uur voeren wij de mooie baai Yokahama binnen en genoten een paar uur lang een mooi gezicht op de tropische begroeide kust.
Dichterbij gekomen zagen wij ook al kersen in bloei en dat is hier erg mooi. De kleurspeling in dit land is door de andere vochtigheid van de lucht een heel andere dan die in Holland. Alle kleuren doen zachter aan voor het oog en doen aan pasteltinten denken. De gekleurde aanzichten hier verder op ingeplakt geven daar ook wel een indruk van. Om 5 uur mochten we al aan wal doch het regende te hevig. Ook na het eten regende het nog en Jeane had geen zin aan wal te gaan. Samen met de Heer Kort ging ik aan wal om aanzichten te kopen en een nat pak te halen. Wij zagen de fantastisch verlichte Japansche winkelwijk en enkele groote in Europeesche stijl opgetrokken gebouwen ook restaurants en andere vermakelijkheden en veel theehuizen.
17 Maart. De volgende dag was zoo mooi als ik nimmer tevoren beleefde. Reeds om acht uur s'morgens waren de kooplieden aan boord. Wij kochten een tas voor drie Yen heel aardig en diverse kleinigheden als doosjes en portefeuille en briefpapier op hout zie hierneven. Om half tien gingen we de stad in lopende naar het station door vele straten met hun eigenaardige kleine winkels langs met grind verharde straten. Hier en daar zagen we groote gebouwen in Eur. stijl.
De kleine japanse winkelhuizen tevens woonhuizen zijn armelijk van stijl en uit inheemse materialen opgetrokken hier en daar gelapt met opengeslagen petroleum blikken als wand materiaal en soms dakijzer als bedekking. Daar tusschendoor staan veel mooiere japansche huizen meestal verscholen achter een 2 meter hooge muur langs de weg. De dakvorm is zuiver japansche stijl zie bldz. 56 waar de veelheid is te onderkennen. De winkeliers bedienen de klanten zittend op de grond in kleermakers houding naast een smeulend vuurtje en roken hun pijp telkens een haaltje en dan weer uit en weer aansteken aan het vuurtje.
Bovendien hebben zij allen een handwerkje onderhanden waar zij aan werken als er geen klanten zijn. Behalve aan schilderen doen zij ook aan houtsnijwerk of zitten te lezen of te schrijven. Niets doen kunnen zij niet ze zijn zoo arbeidzaam als de mieren.
Categorie: - Derks H.A.T.
Pagina gelezen 5027 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
