Waarom zijn krokodillen de vijanden van de mensen?

"Uit Indische verhalen door Inge Dümpel voor Indo Radio"

Heel, heel lang geleden leefden in het meer van Gratie een hele kolonie krokodillen, die allemaal op goede voet leefden met de mensen.
De bet-betovergrootouders van het jongste krokodillengeslacht waren Kjai en Njai Buaya. Omdat ze al zo verschrikkelijk oud waren, hadden de goden besloten hun een bijzondere gave te geven: als het donker was konden zij de mensengedaante aannemen.
Maar als de zon zich voorzichtig liet zien door een paar stralen vooruit te zenden, moesten zij zich weer veranderen in een krokodil.

Kjai en Njai Buaya hadden een gamelan die de bevolking te leen vroeg als er een feest was. Daar deden Kjai en Njai Buaya nooit moeilijk over. Ze werden natuurlijk ook altijd uitgenodigd voor het feest.

Kort voor middernacht verschenen Kjai en Njai Buaya in menselijke gedaante op het feest en vierden met de andere gasten vrolijk mee. Ze hielden de tijd goed in de gaten en kort voor zonsopgang verdwenen zij weer en veranderden in een krokodil.

Dit ging altijd zo en het ging altijd goed. Tot… op een dag de boze heks Leleh in de buurt kwam wonen. In de desa Dawie, dicht bij het meer. Zij was echt een boze heks: ze stal kippen en eenden, liet kleine kinderen schrikken, maar… het ergste van alles: zij plaagde de krokodillen!
Op een dag ving zij een wilde eend, bond de poten bij elkaar en zond de eend op een vlot naar Kjai en Njai Buaya, met een briefje erbij:

(stem heks) Hier is een heerlijk hapje voor jullie.

Wanneer Kjai en Njai Buaya boven water kwamen om het lekkere hapje op te peuzelen, trok Leleh de eend snel weg.
Dat begon vooral Kaji erg te vervelen. Toen Leleh hem weer eens riep omdat ze een lekker hapje had, zei hij:

(stem krokodil)Kun je het hierheen brengen? Mijn vrouw is ziek en ik wil haar niet alleen laten.

Leleh duwde het vlot verder naar voren. En… oh hemel!! Van alle kanten kwamen er krokodillen tevoorschijn en sleepten Leleh naar de diepte. Ze schreeuwde nog:

Het was maar een grapje. Ik heb het niet zo bedoeld!

Maar het hielp niet meer. Leleh verdween in de diepte waar zij voor straf in een vis werd veranderd. Zij moest voortaan op de kleine krokodillen passen en als ze dat niet deed, beten zij haar. Door al die beten van de krokodillen veranderden de vinnen van Leleh. Ze waren niet meer hard als bij andere vissen, maar zacht. Vandaar dat de Ikan Leleh (dus de Vis leleh) zachte vinnen heeft. Er kwamen steeds meer ikan leleh bij die de baas wilden spelen over de krokodillen. De mensen uit de desa hadden de leleh ontdekt. Zij vingen ze met netten vol en maakte er ikan bakar van, geroosterde vis.

Maar het vreemde was dat er toch steeds meer ikan leleh bij kwamen.

Toen werden de krokodillen boos op de mensen. Stonden zij nu aan de kant van hun of aan de kant van de ikan leleh?

De krokodillen kwamen op een geheime plek bij elkaar en besloten allemaal weg te trekken uit het meer van Gratie, de plek waar ze zo lang heel gelukkig waren geweest.

Einde verhaal

Bewerkt door Inge Dümpel

Creatie datum: 12/12/2016 08:34
Categorie: Indische Boekrecensies - Inge Dumpel
Pagina gelezen 2819 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage