INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
20017568 Bezoekers
67 Bezoekers online
Mohammedaans godsdienstige maaltijd.
Feesten en feestmaaltijden zijn in oosterse landen meestal van godsdienstige aard.
In Indië komen die neer op Slamatan (van slamat = heil), dus heilbrengende maaltijden.
De grondslag is oud-heidens, namelijk offeren aan goden en geesten.
Ze worden gevierd bij alle episoden uit het leven.
De Islam heeft ze niet verdreven maar het aanzien is enigszins veranderd. De zakât o.a. (zie Djakat), een belasting ten behoeve van de armen, werd ingevoerd.
De offers worden door de brengers van de offeranden steeds zelf opgegeten: de goden, geesten, eten alleen de etherische bestanddelen.
Zo ontaardden de offerfeesten in eetfeesten voor de armen.
De geestelijkheid (d.w.z. de moskeebeambten of godsdienstleraar) wordt mede uitgenodigd.
De naam sĕdĕkah (verbastering van het Arabische sadakah, d.i. een vrijwillige liefdegave is daarna voor die feesten aangenomen.
Vaak wordt de maaltijd opgeluisterd door het reciteren van Koranteksten. De Moslimse wet beveelt zodanige maaltijden bij tal van gelegenheden aan (bruiloften); de gever heeft aanspraak op hemels loon.
Het verdienstelijke is het spijzigen van de arme gasten (zg. geestelijkheid); het loon kan komen ten goede van anderen, afgestorvenen, heiligen enz.
Het verschil tussen een kandoeri, een slamatan en een sĕdĕkah is niet aan te geven; deze benamingen worden zonder onderscheid gebruikt.
Bij een oud-heidens offerfeest behoort (op Java) het wajangspel, om de goden te doen nederdalen.
Dus is dit ook gebruik bij de sĕdĕka’s.
Eveneens behoren daarbij ronggèng en gamelan.
Het is dus weer een gemeenschapsfeest.
Uit het vorenstaande zal duidelijk zijn dat deze maaltijden bij alle mogelijke gelegenheden worden gehouden, ook zonder dat de Moslimse wet daartoe aanleiding geeft.
Dus zowel op Moslimse herinneringsdagen (zie Garĕbĕg en Vastenmaand) als ter ere van voorouders of geesten van de afgestorvenen, bij familiegebeurtenissen: geboorte, besnijdenis, bruiloft, zwangerschap (zie Huwelijk) enz., om heil deelachtig te worden en onheil te bezweren, enz. enz.
Steeds echter wordt er in de vorm een godsdienstig cachet aan gegeven.
De adat regelt de soort van de spijzen, de wijze van toebereiding, enz.
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage