|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19753544 Bezoekers
9 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Longtering II -Djamu
Volgens de oude Javanen is in warm water opgeloste getah gebang een uitstekend middel tegen tering. De vers gewonnen getah (sap) is het werkzaamst.
Het gebruik van kinine is voor teringlijders niet aan te raden.
Een verse knol van widara upas wordt goed schoon gemaakt, gewassen en aan stukjes gesneden, in de loop van de dag gegeten. Goed kauwen van de stukjes is vereist.
Naast dit middel kan men de patiënt gagan thee laten drinken. Hij krijgt dan geen verhoogde temperatuur en blijft kalmer, terwijl de hoestbuien en benauwdheid verminderd.
Voor teringlijder is het van groot belang, dat ze niet in gewicht afnemen. Een uitstekend voedingsmiddel is de gendon. Men begint met een per dag, poft deze, perst het vet er uit en geeft dit, met een rauw ei en wat honing geklutst aan de patiënt. Na een week wordt de hoeveelheid verdubbeld.
Na een jaar lang dit middel gebruikt te hebben, zal de patiënt prachtig in gewicht zijn toegenomen, ook sterker zijn en dus meer weerstand hebben.
Het middel lijkt onsmakelijk, maar is dat inderdaad niet.
De larve toch voedt zich uitsluitend met plantendelen uit het hart van de klappertop (kokos). Er is per slot zo veel, dat wij gebruiken en lekker vinden en heel wat minder zuiver is dan deze larve. Bedenk dat door dit middel een kostbaar mensenleven gered kan worden. Er mag dan wel enige tegenzin overwonnen worden en men hoeft zich ook niet bezwaard te voelen als men het de patiënt buiten zijn medeweten toedient.
Om bloedspuwingen bij teringlijders tegen te gaan, gebruikt men dagelijks een of twee pranadjiwa vruchtjes. Men maakt ze fijn e neemt ze met water of melk in.
Teringlijders mogen niets gebruiken, dat het lichaam verhit. Gemoedsaandoeningen moeten worden vermeden. Ze moeten veel in de open lucht, zijn bij voorkeur in de hogere bergstreken. En koel droog klimaat is te verkiezen boven warmte en vochtige lucht.
Gebang
Latijnse naam: Corypha Lam.
Familie: Arecaceae (Palmae)
Deze palm, ook lontar utan en pucuk geheten, groeit in de laagvlakte en heeft waaiervormige bladeren, waarvan kacangmatten worden gemaakt. Uit de gescheurde opperhuis van de jonge bladscheuten wordt een vezelstof gemaakt, die agel heet en dient voor het weven van dunne matten en voor het maken van zakken. Uit de top vloeit soms een roodbruine, zoetig ruikend gom, die wegens haar zeldzaamheid duur wordt betaald en als geneesmiddel bekend is on de naam blendok gebang. De stammen, die uit zeer vast hout bestaan, worden na verwijdering van het vezelige merg als bedug gebruikt. Uit het merg wint men een roodachtig gekleurde sago, die in geval van nood wel als voedsel wordt gebruikt.
Gebruikt bij:
- Longtering
- Wonden (kap-)
Bidara(Widara) Upas
Latijnse naam: Merremia mamosa (Lour.) Hall.f.
Een windend kruid met mooie klokvormige witte bloemen, dat het best groeit in de warmte en aangekweekt wordt, om de geneeskrachtige wortelknollen. De stengels zijn dun, rond en glad.
Vermenigvuldiging gebeurd door het uitplanten van zulke knollen.
Het sap, dat uit de geraspte knollen wordt geperst, bevat de werkzame bestanddelen. Ook wordt het raspsel wel met water uitgetrokken.
In vette grond kunnen deze knollen zeer groot worden. In enkele streken worden deze knollen ook wel als voedsel door de bevolking genuttigd.
Voor medicinaal gebruik hebben echter de kleine knolletjes de voorkeur.
Men oogst de knollen, wanneer de bovengrondse plant afsterft.
Bidara upas heeft een goede reputatie als geneesmiddel tegen suikerziekte. Dat suikerziekte echter met bidara upas altijd te genezen is, is een dwaling. Als de suikerziekte gepaard gaat met andere kwalen, help bidara upas ook niet. Ook is het verkeerd, om bij het gebruik van bidara upas geen nauwkeurig dieet te volgen, zoals dat bij suikerziekte is voorgeschreven.
Gebruikt bij:
- Buikziekte bij volwassenen - door het gebergte
- Keelaandoening
- Koorts als gevolg van longontsteking, bronchitis of tuberculose
- Longontsteking
- Longtering
- Suikerziekte
- Typhus
- Vergiftiging
- Bloedspuwing
- Hoest
- Wonden van de huid.
Pranadjiwa
Latijnse naam: Euchresta horsfieldii (lesch.) Benn.
Familie: Fabaceae-Faboideae (Leguminosae, Pappilonaceae)
Deze heester groeit op enkele bergen op Java tussen 4000 en 6000 voet boven zeehoogte.
De vruchten zijn een beroemd, maar als geneesmiddel moeilijk te krijgen. De zaden worden fijn gekauwd, of wel gestampt en met melk ingeslikt. Ze zijn zeer bitter en bevatten een grote dosis giftige stof, die bedwelming teweegbrengt.
Ze zijn buitendien bekend als een wellust opwekkend middel. Het is twijfelachtig, of ze als geneesmiddel werkelijk wel zo heilzaam zijn. In ieder geval is grote voorzichtigheid geboden.
Naast deze echte pranadjiwa worden in den inlandse medicijnhandel de zaden verkocht van twee kalongsoorten, n.l. Sterculia javanica R.Br. en Sterculia macrophylla Vent, die er uiterlijk veel gelijkenis mede hebben, en naar het heet, even heilzaam zijn. Ze zijn niet bitter en hebben in ieder geval het voordeel niet giftig te zijn.
Gebruikt bij:
- Longtering
- Bloedspuwing
Waarschuwing: neem altijd eerst contact op met uw huisarts voordat u
gebruik maakt van de informatie, middelen en of (be)handelingen op deze website.
Categorie: - L
Pagina gelezen 1189 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
