Onwettig grondbezit.

Gebruik door niet-Inlanders tot welk doeleinde ook of het te hunnen behoeve doen gebruiken van tot het domein van aan het Lande behorende grond, waarop of ten aanzien waarvan geen rechten van anderen bewezen worden, is verboden en kan worden gestraft — zo luidt een ordonnantie van 1912.
Alle grond in Ned.-Indië, waarop geen eigendomsrechten rusten, behoort tot het domein van het Land, waarbij men onderscheid maakt tussen onvrij en vrij Landsdomein naar gelang al of niet Inlandse rechten op de grond worden uitgeoefend. (Zie Domein).
Een niet-Inlander, die vrij Landsdomein in gebruik neemt, kan dus gestraft worden op grond van boven bedoelde bepaling.
Gebruikt hij onvrij Landsdomein, dan is het de vraag of aangenomen mag worden dat de betrokken Inlander bij de occupatie van zijn grond door de niet-Inlander van zijn rechten op de grond afstand heeft gedaan.
In dat geval is het onvrije domein dus vrij geworden en is de
niet-Inlander, die het gebruikt, dus weer strafbaar volgens de
onderwerpelijke bepaling.
Moet de Inlander geacht worden nog rechten op de grond te hebben, dan is de niet-Inlander, die de grond gebruikt, strafbaar wegens overtreding van de grondhuurbepalingen (zie Overeenkomsten) die gebruik van Inlandse bouwgronden zonder wettige grondhuurovereenkomst verbieden.
Hierbij moet in aanmerking worden genomen, dat vervreemding van Inlandse grondrechten door Inlanders aan niet-Inlanders nietig is, zodat dus een Inlander, die zijn woonerf aan een niet-Inlander verkoopt, zijn rechten op de grond blijft behouden.
Niet-Inlanders trachten het verbod om Inlandse gronden te gebruiken dikwijls te ontduiken door de grond te laten overschrijven in de desaregisters ten name van een Inlandse stroman of van een Inlandse huishoudster.
De rechter zal voor elk geval hebben uit te maken of die overschrijving als een fictie moet worden beschouwd.
Het bestuur tracht het onwettig grondbezit tegen te gaan door strafvervolging in te stellen tegen de betrokkenen.
Wordt dit om de een of andere reden niet mogelijk of niet gewenst geacht, dan kunnen andere middelen worden toegepast om aan de onwettige toestand een einde te maken.
Vooreerst kan worden nagegaan of de bepalingen het toelaten de grond met een of ander zakelijk of persoonlijk recht aan de occupant af te staan en of die occupant daartoe genegen is.
Heeft deze niet de beschikking over voldoende geldmiddelen, dan kan de minvermogende voor een woonerf (en in enkele gevallen ook voor andere gronden) een opstalrecht voor 30 jaar worden ontleend tegen een vergoeding van 2% van de koopprijs van de grond.
Aan onvermogenden kan het woonerf zelfs kosteloos en tot wederopzegging in gebruik worden gegeven.
Voorts zijn in 1924 de Hoofden van gewestelijk bestuur (Residenten afdelingshoofden) of namens hen andere ambtenaren gemachtigd om aan
niet-Inlanders door hen onwettig geoccupeerde domeingronden te verhuren, indien de gronden volgens de voorschriften ook aan hen in eigendom of opstal zouden kunnen worden afgestaan en de gronden niet in beheer zijn bij bijzondere instellingen als spoorwegen enz.
Dit betreft dus alleen gronden nodig voor uitbreiding van steden of dorpen of voor oprichting van inrichtingen van nijverheid.
Zie Grond (rechten op de).
Zijn de gronden daarvoor niet nodig en kunnen die evenmin met een andere zakelijke titel worden afgestaan, dan zijn dezelfde autoriteiten bevoegd droge gronden aan onwettige occupanten af te staan in huur voor ten hoogste twintig jaar indien redenen van economische of sociale aard of billijkheidsredenen aanwezig geacht worden om het tijdelijk genot aan de occupanten af te staan en van strafvervolging af te zien.
Gronden van Inlanders, welke door een niet-Inlander verkregen worden bijv. door huwelijk met een Inlandse grondbezitster in gemeenschap van goederen of doordat een Europese zoon erft van zijn Inlandse moeder enz., kunnen niet geacht worden in onwettig bezit van de niet-Inlander te zijn.

Aan deze niettemin onregelmatige toestand is zonder medewerking van de betrokkene niets te veranderen, behalve alleen in Sumatra ’s Westkust, waar het Agrarische reglement voorschrijft, dat de niet-Inlander zich van een dergelijk bezit heeft te ontdoen.
Verder heeft men nog op Java in het Bantamse en het Krawangse grondbezit van Chinezen, die van oudsher die gronden in bezit hebben zonder wettelijke titel.
Ook dit grondbezit is onregelmatig, doch niet onwettig.

Creatie datum: 16/11/2020 10:16
Categorie: - O
Pagina gelezen 12 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage